Ülke ekonomik krizde ve evet halk, sınırı filan kalmadı bildiğiniz 'aç'. Her gün zam, çığ gibi büyüyor işsizler ordusu, mazota zam gelen değil gelmeyen günü sayıyoruz, marketlerde ayçiçek yağı satın alabilen, borsa hissesi satın alabilmiş edasıyla yağı poşete koydurmayıp elinde gururla taşıyor!
Ama beni endişelendiren maddi kayıplar ve ekonomik kriz değil; 'manevi kayıplar ve toplumsal ahlak krizi', bence asıl geri dönüşsüz ve içler acısı olan durum bu!
Biliyorsunuz 14. Mart'ta biz doktorlar, Tıbbiyeli Hikmet' ten günümüze, bu günü bayram olarak kutladık. Bu yıl 'ilk defa' bayramımızı grevle, eylemle geçirdik ve Taksim Meydanı'nda öyle bir olay yaşandı ki, ben yıkıldım, çünkü söylediğim gibi ben 'manevi çöküntünün asla düzelemeyeceğini' düşünüyorum.
'Eline silah verilmiş' yeni yetmeler, kendilerinin 3 katı yaşta ve bin katı değerde, 88 yaşındaki 'eli çelenkli' operatör doktor hocamızı hırpalıyor, belki kendinin 3 kuşak ameliyat ve tedavisini yapan bir büyüğü, sadece bayramında Ata'sına çelenk bırakacak diye yerlerde sürüklüyor. Yahu hoca ve doktor olmasını görmezden gelin, biz hangi ara 90 larına gelmiş, elinde çiçek olan bir büyüğümüzü hırpalayacak bir aymazlığa, ahlaksızlığa geldik?
Hani bizde, bizi biz yapan 'büyüğe saygı, hizmet edene minnet, küçüğe sevgi' vardı? Bu mu sevgi; her gün istismara uğrayan onlarca çocuğumuzun haberi var, bizim ciğerimiz yanıyor, failler değil ceza, ödüllendirilip mevki atlıyor… Minnetten geçtik, herkes cinnet eşiğinde, Kadınlar Günü'nde 'Kadına şiddete hayır!' diyen kadınlara şiddet uygulanıyor. Kafası çalışanlar isyanda, çalışmayanlarsa üç gramlık beyinleri yıkanmış durumda, vurup, kırıp, yok edip gücünü kanıtlama çabasında…
Ülkede vicdan ölmüş, bizim utançtan ekrana bakamadığımız olayları yapanlar, utançsız olmayı büyüklük olarak görüp hayatlarına devam ediyorlar.
Biz yere düşen ekmek bile olsa 'bizi doyurandır' diye minnetle 3 kez öpüp başımıza koyan nesiliz. Bu dünyaya bizden daha çok tahammül edip yaşayabilmiş olması, yaşlanması bile yeterlidir bize ona otobüste yer vermemiz için! O yüzden bu yaşananlar bana çok ağır geliyor!
Ekonomik kriz yenilir de bu güzel ülkemin sonu manevi değerlerimizin yok olmasıyla geliyor. İnsanı insan yapan 'iyilik, güzellik, vicdan, onur' gibi duygular ölmüşse, biz aynı atmosferin havasını çekip nasıl rahat uyuruz, o kirlenmiş oksijen bize yarar mı, yaramaz!! Nefes alamayışımız bundandır!
