Nerden tutsam elimde kalıyor cümleler, konuşsam dudaklarımı kanatıyor kelimeler. Diyor ya Freud; “Sırtını dayadığın bir nesne birden bire giderse, sende o yöne doğru devrilirsin” En güvendiklerinden geliyorsa zarar, sıcacık sevgi dolu olması gereken yuvanda tehdit altında yaşıyorsan ve seni herkese karşı koruması gereken bir hukuk sisteminin altında eziliyorsa ruhun, sorarım size; bu küçücük kalpleri acıtan kokuşmuş adaletiniz hangi cehenneme sığar?
Adaleti; bükülmez, eğilmez sandığımız hukuk sisteminde bulmak yerine, sosyal medyadan, kulaktan kulağa fısıltılarla hak aramaya çalışan bir millet olmak değildir adalet!
Ne için kime lazımdı adalet? Çocuklar için, kadınlar için, belki biraz hayvanlar için, sanırım en doğrusu tüm canlılar için. Oysa onları kaderlerine terk ederek, insanlığımızı ayaklar altına alarak yaşamayı sanat sananlar var bu ülkede!
Güzelim dediğimiz ülkede çocuklara, kadınlara tecavüz edip üstüne birde canice öldürmek diye bir şey var, hatta bu ülkede aydın insanları yakıp, hak arayanları bombalayan bir güruh var. Birde biz insanlığa güvenen küçük masum çocuklar ve gelecek diye adlandırdığımız bir nesil var. Nasıl bir ironi değil mi bu?
Biliyorum, alt tarafı büyüyüp, az biraz da sevecektik. Bir iki çiçek koklayıp, bir iki bir şey yetiştirecektik. Birkaç kahkaha atıp belki bir iki kadeh bir şey içip, az biraz insan sevecektik. Arkamızdan bize dua eden çocuklarımız olsun diye belki birazda sevişecektik. Ama nasıl bir cehaletin ortasında kaldık anlamış değilim. Doğurduklarımıza sahip çıkamayan, zenginin fakiri ısrarla ezdiği, vicdansızlığın her yerde kol gezdiği birileri olup çıktık. Hiçbir terazinin ölçemediği adaletsizlik büyüsün diye her gün suladığımız bir dünyanın içinde bulduk kendimizi. Hep mi böyleydi hayat? Oysa kendini güvende hissetmediğin yere ait değilsindir, anlaşılamadığın yere ait değilsindir, kendini fazlalık gördüğün, hor görüldüğün, sevilmediğini hissettiğin, hatta acı çektiğin hiçbir yere ait değilsindir.
Peki, soruyorum size; ait olduğumuzu hissedebileceğimiz başka bir dünya var mıdır?
Güzellik adına neyi eksik yaşadıysanız fazlasını hak ediyorsunuz çocuklar. Hak verilmez alınırmış ya söke söke alın bizden, gelecekten, sistemin ta kendisinden. Yenilmeyin, sadece ilerleyin. Size armağan edilen vatanı ve bayramları unutmadan, damarınızdaki asil kandan güç alarak yol açıp kendinize sadece ilerleyin… Arkanıza dönüp bakmayın bile, başımız önümüzde daha fazla utanmaktan yorulmuş kalplerimizi bize bırakıp, kendinize yeni bir dünya inşa edin. Beceremediğimiz insanlığımızı kendi masum ellerinizde siz büyütün, başka türlü temizlenmez bu dünya..!
