Prens Philip öldü: Kraliçe ile evliliği ve 1000 yıllık Avrupa kraliyet hanedanı tarihindeki rolü. Kasım 1947'de Yunanistan ve Büyük Britanya'nın kraliyet evleri arasında bir hanedan birliği kuruldu. Tarihteki bu tür kraliyet evliliklerinin sonlarından biri olacaktı - kıtayı 1000 yıldır birbirine ören bir tür birlik. Yunanistan ve Danimarka prensi Philip, Büyük Britanya prensesi Elizabeth ile evlendiğinde, Kraliçe Victoria soyundan gelen iki soyu yeniden birleştirdiler. Ancak, 1015'te Canute ve Aelfgifu'dan 1863'te Edward VII ve Alexandra'ya kadar birçok kez bir araya getirilen İngiltere ve Danimarka arasında bir akrabalık bağı da yenilediler. Yüzyıllar boyunca neredeyse her Avrupa monarşisi, 1930'lara kadar devam eden ve savaş sonrası dönemde hızla kaybolan bir sistemde, hanedan evlilikleri yoluyla komşularıyla diplomatik ilişkilerini sürdürdü. Tam tersine, ikinci dünya savaşından önce bu uygulama mutlak bir normdu - özellikle 20. yüzyılın başlarında İsveç, Danimarka ve Norveç kraliyet aileleri arasındaki yoğun evlilik ağında görülüyordu. Modern hükümetlerle birlikte ulus devletler Kraliçe Victoria ve kocası Prens Albert'in (kendileri de ilk kuzenler olarak yakın hanedan birliğinin ürünü) en büyük hayallerinden biri, yakın kuzenlerin savaşa girme ihtimalinin daha düşük olmasını umarak, Avrupa kıtasını akrabalık ilişkileri yoluyla birleştirmekti. Bunun - feci şekilde politik olarak saf bir adım olduğu ortaya çıktı. Victoria'nın ölümünden kısa bir süre sonra gerçekleşen Büyük Savaş, yakın akrabalık'a rağmen "Kuzen Nicky" (Rusya'nın Çar Nicholas) ve "Kuzen Georgie" (Büyük Britanya Kralı George V) güçlerini "Kuzen Willy" (Almanya Kaiser Wilhelm) ile karşı karşıya getirdi. 1914'e gelindiğinde, Britanya, Rusya ve Almanya, politik veya diplomatik bir güç olarak ilkel hanedanlığın kontrolünün ötesinde, modern hükümetlerle birlikte ulus devletler olarak gelişti. Prens Philip'in 1947'de Prenses Elizabeth ile evlenmesi, bu Kraliçe Victoria'nın rüyasının son yinelemelerinden birini temsil ediyordu. Torunlarından ikisini yeniden bir araya getirdi: Elizabeth babasının çizgisiyle ve Philip, annesi Victoria'nın büyük torunu olan Battenberg Prensesi Alice'in çizgisiyle. Nitekim, geçen on yılda, Philip'in dört kız kardeşinden üçü , Victoria'nın diğer torunlarıyla evlenmişti . Ancak 1947'de zaman değişti ve savaş sonrası İngiltere tahtın varisinin yabancı bir kraliyetle evlendiğini görmeye pek hevesli değildi. Özellikle kız kardeşleri önde gelen Alman subaylarla evlenmiş olan ve ailesi, tahttan çekilmeler, askeri darbeler ve halkoylamalarıyla dolu bir hanedan geçmişiyle Yunanistan'daki tahtında son derece kırılgan bir konuma sahip olan biri değil. Bu nedenle Prens Philip, Kraliyet Donanması'nda teğmen olan Philip Mountbatten, İngiliz tebaasını vatandaşlığa geçirdiği için evlenmeden önce "yeniden markalandı". Ama Mountbatten adı nereden geldi? Ve neden adını değiştirmeden önce “Yunanistan ve Danimarka Prensi” olarak adlandırıldı? Milletler topluluğu Bu, Edinburgh Dükünün kimliğini - ve buna bağlı olarak, İngiliz kraliyet ailesinin kimliğini ve hatta İngiltere'nin daha geniş Avrupa ulusları topluluğu içindeki konumunu anlamak için önemli bir sorudur. Hepsi çok iç içe. Philip , 2014'teki bir röportajda şunları söyledi: Bir şey olursa, kendimi İskandinav olarak düşündüm. Özellikle, Danimarkalı. Evde İngilizce konuştuk… Diğerleri Yunanca öğrendi. Bir kısmını anlayabilirim. Ama sonra (konuşma) Fransızcaya geçecekti. Sonra ara sıra Alman kuzenlerimiz olduğu için Almanca'ya geçti. Bir dilde bir kelime bulamadıysanız, başka bir dilde çıkma eğilimindeydiniz. Onun deneyimi, bir asır önce, Prusya ve Rusya'daki kraliyet prenslerinin neredeyse her zaman İngiliz dadıları olduğu ve yetişkinlerin cilalı Fransızca konuştuğu, Avrupa kraliyet mahkemelerinin olağanüstü kozmopolit ortamının mükemmel bir ifadesidir. Kraliçe II. Elizabeth, aynı fidanlık ortamının ürünüdür ve aynı zamanda çok iyi Fransızca 'ya sahiptir. Ama neden bir Yunan prensi kendisini İskandinav olarak kabul etsin? 19. yüzyılın ortalarında, çökmekte olan Osmanlı İmparatorluğu, Bulgaristan ve Yunanistan gibi yeni bağımsız devletleri doğururken, Avrupa'nın Büyük Güçleri, büyüklerin küçük üyelerini seçmenin bölgede istikrarın en iyisi olduğuna karar verdi. Demokratik bir monarşi 1832'den beri bağımsız olan Yunanistan, ilk olarak bir Bavyera prensi Otto tarafından yönetiliyordu, ancak 1863'te tahttan indirildi ve yerine 17 yaşındaki Danimarka Prensi William'ı seçti. Danimarka'nın yönetici ailesi , Avrupa'nın en eskilerinden biri olan Oldenburg Evi , liberal görüşleriyle biliniyordu ve böyle bir aileden genç bir prensin, Yunanlıların Danimarka çizgisinde demokratik bir monarşi kurmasına yardım edeceği umuluyordu. Prens William'ın Yunanistan Kralı I. George olarak hükümdarlığı uzun ve oldukça sakindi. Oğlu I. Konstantin de başka bir konuydu ve Türkiye ile feci bir savaşın ardından (1919-1922) tahttan çekilmek zorunda kaldı. Küçük kardeşi Prens Andrew savaşta savaşmış ve küçük oğlu Prens Philip ile birlikte sürgüne gönderilmişti. Böylece Philip, önce Paris'te, sonra da Hampshire'daki Cheam Okulu'na gittiği İngiltere'de sürgün olarak yetiştirildi. Kariyerine 1939'da İngiliz donanmasında başladı, İkinci Dünya Savaşı sırasında ayrıcalıklı bir şekilde hizmet etti, ardından 1952'de karısı Kraliçe olunca aktif hizmetten emekli oldu. 1947 yazında, ondan birkaç ay önce İngiliz vatandaşı olarak vatandaşlığa alındı 1917'de İngiltere'deki Alman karşıtı duyguların zirvesinde Mountbatten'e bağlanan annesinin adı Battenberg'in bir versiyonunu üstlendi. Battenberg ailesi de eski bir yönetici aileden , 13. yüzyıldan beri Almanya'nın kalbindeki bölgesel prensler olan Hesse Hanedanı'ndan geliyordu. Philip, Britanya'daki Yunan kraliyet ailesini temsil etmekte yalnız değildi: on yıl önce kuzeni Prenses Marina, Kent Dükü V. George'un en küçük oğluyla evlenmişti ve ülkeyi zarafeti ve kozmopolit tarzıyla büyülemişti . Philip, savaş sırasında bir İngiliz deniz kahramanı olan amcası Earl Mountbatten aracılığıyla Birleşik Krallık'a sıkı sıkıya bağlıydı - ancak aynı zamanda eski kıtasal sistemle yakından bağlantılı kaldı. Teyzelerinden biri, Mountbatten'in kız kardeşi, İsveç Kraliçesi Louise'di . Louise Mountbatten 1965'te ve Marina of Greece 1968'de öldü ve 1970'lerde kraliyet evlilikleri, devlet meseleleri değil, kalbin meseleleri olarak görülüyordu - ya da aslında bu eski kraliyet hanedanları için yeniden birleşme ve yeniden bağlantı noktaları olarak görülüyordu. Edinburgh Dükü'nün vefatıyla, bin yıldır var olan bir sistemin son temsilcilerinden biri tarihe geçer. Jonathan Spangler Senior Lecturer in History, Manchester Metropolitan University