Yaklaşık 18.000 yıl önce, şimdi Fransa'da bulunan Marsoulas Mağarası'nın Magdalenian sakinleri , yırtıcı deniz salyangozu Charonia lampas'ın bir kabuğunu rüzgarlı bir alete dönüştürdüler. Fransa'daki bir araştırma ekibi, enstrümanın nasıl ses çıkaracağına dair bir kayıt yayınladı. Eski deniz kabuğu boynuzu, 1931'de Fransız Pirene eteklerinde bulunan Marsoulas mağarasının girişinde keşfedildi. Marsoulas, 1897 yılında bu bölgede keşfedilen ilk süslü mağaradır ve 19. yüzyılın sonundan günümüze kadar incelenmiştir. 'İstisnai bir keşif' olarak nitelendirilse de, nesne arkeologlar tarafından insan müdahalesine dair hiçbir ize sahip olmadığı şeklinde tanımlanmış ve 'sevgi dolu bir kupa' olarak yorumlanmıştır. Fransa, Marsoulas Mağarası'ndan Charonia lampas'ın deniz kabuğu: (A) yandan görünüm; (B) anatomik alanların önden görünümü ve adlandırılması; (C) kolumella üzerinde korunan kırmızı pigment kalıntıları; (D) geliştirilmiş fotoğrafta görülebilen kırmızı noktaların ve çizgilerin izlenmesi; parmak uçlarıyla oluşturulan çok benzer kırmızı noktalar mağaranın duvarlarında mevcuttur; (E) bir bizon silueti oluşturan kırmızı noktalar kümesi (uzunluk - 1,1 m); (F) çift noktadan oluşan geometrik işaret. Resim kredisi: Fritz ve diğerleri , doi: 10.1126 / sciadv.abe9510. Ancak kabuğa gelişmiş görüntüleme teknikleriyle baktıktan sonra, Université de Toulouse'dan Dr. Carole Fritz ve meslektaşları, kabuğun olası bir müzik aleti olmasını sağlayan çok sayıda insan modifikasyonu ipucu ortaya çıkardılar. Magdalen avcı-toplayıcılarının bir ağızlık takmak için kabuğu dikkatlice değiştirdiklerini belirlediler. Eski insanlar ayrıca kabuğun labrumunun en dış kenarlarını, kabuğun ana açıklığından dışarıya doğru uzanan genişletilmiş çıkıntıyı çıkardı ve kabuğun dışını Marsoulas Mağarası'nda bulunan duvar sanatı tarzına uygun koyu sarı-kırmızı pigment tasarımlarıyla süslediler. Bilim adamları, "Paleolitik dönem için tek olmasa da, büyük bir kabuktan yapılmış bir müzik aletinin çok nadir örneklerinden biridir ve bu kullanımın şimdiye kadar keşfedilen ilk deniz kabuğu kabuğu" dedi. Çıplak gözle kolayca görülemeyen dış modifikasyonları vurgulamak için fotogrametri tekniklerini kullanarak, insan müdahalesinin izlerini titizlikle karakterize ettiler. Charonia, üflemeli çalgı: (A) altıncı sivri uç seviyesinde (apeksi açtıktan sonra) açılan deliği görselleştirmeyi mümkün kılan, kabuğun 3B modelinin sagital kesiti, muhtemelen yerleştirmeyi kolaylaştırmak için bir tüp sokmak için bir ağızlığın; (B) tepeden açılan dairesel perforasyonun detayı; kenardaki çizgiler bir savrulma aracından kaynaklanmaktadır; (C) perforasyonu gösteren 3D modelin üstten görünümü; (D) Yedinci kulenin seviyesinde 3 boyutlu kesit; (E) Magdalen bağlamında Marsoulas'ın deniz kabuğu (varsayımsal yeniden yerleştirme); (F) üfleyicinin dudaklarını korumayı amaçlayan, ağzı siyah bir kaplama ile kaplı Güneydoğu Asya deniz kabuğu; (G ve H) Suriye'den deniz kabuğu ve Marsoulas'a yakın, yontulmuş ağzının detayı; (I ve J) Yeni Zelanda'dan deniz kabuğu ve süslü bir kemik tüpten yapılmış ağızlığı. Resim kredisi: Fritzve diğerleri , doi: 10.1126 / sciadv.abe9510. Parmak izi şeklindeki soluk aşı boyası işaretlerini, değiştirilmiş labrum boyunca çarpma noktalarını ve ikinci bir açıklık oluşturmak için kabuğun tepesinin dikkatlice ve kasıtlı olarak kaldırıldığına dair işaretleri belirttiler. Yazarlar ayrıca, bir ağızlığı yapıştırmak için bir yapıştırıcı olarak kullanılmış olabilecek apeks açıklığı çevresinde kahverengi organik bir maddenin, muhtemelen bir reçine veya mumun izlerini de not ettiler. Daha sonra, kabuğun içini görselleştirmek için CT taramaları kullandılar ve kabuğun apeksinin hemen altındaki spiral katmanlarda muhtemelen ağızlığın uzun tüp uzantısını barındıracak şekilde iki ek delik açıldığını buldular. Üç farklı notada kornanın sesini yeniden üretebildi. Ekip daha sonra üflemeli çalgılar konusunda uzmanlaşmış bir müzikologdan yardım aldı ve modern müzikal isimlendirmede neredeyse C, D ve C diyez tonlarıyla neredeyse eşleşen üç farklı notada kornanın sesini yeniden üretebildi. Araştırmacılar, "Tarih öncesi insanların birçok kabuğunu taşınabilir süslere dönüştürdüğünü ve bu nedenle onlara önemli bir bedensel sembolizm atfettiğini zaten biliyoruz" dedi. "Bu deniz kabuğu boynuzu, hem derin hem de güçlü ve kalıcı bir yankılanma ile benzersiz sesiyle, Üst Paleolitik toplumlar bağlamında şimdiye kadar bilinmeyen müzikal bir boyuta ışık tutuyor." Takımın makalesi Science Advances dergisinde yayınlandı .