Türkiye, Pazar günü sorunlu İran rejimi tarafından Irak Kürdistanı'na karşı başlatılan eş zamanlı hava harekatının ortasında Suriye'deki Kürt gruplara karşı yeni bir saldırı başlattı - sınıra uzanan anavatanlarının her iki tarafında Kürtlerle savaşıyor. Türkiye , 20 Kasım'da Suriye'deki Kürt grupları bombalayarak “Kılıç-Pençe Operasyonu”nu başlattı. Son günlerde Ankara, Suriye'nin Kürt kontrolündeki bölgelerinde birkaç hedefi daha vurdu ve Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da ülkede bir ara "yakında" bir kara harekatı başlatmakla tehdit etti. Türkiye, 13 Kasım'da İstanbul'da meydana gelen ölümcül saldırıdan PKK (Kürdistan İşçi Partisi) ve Suriye merkezli YPG'ye (Halk Koruma Birlikleri) bağlı Kürt savaşçıların sorumlu olduğunu söylüyor (Kürt gruplar suçlamaları reddetti ). Ankara'nın gözü, Kürt güçlerinin 2015 yılında İslam Devleti grubu cihatçılarından ele geçirdiği kuzey Suriye'deki sembolik Kobani kentine bakıyor gibi görünüyor. Bu arada İran, Kürt hareketlerini, genç bir Kürt kadın olan Mahsa Amini'nin 13 Eylül'de İslam Cumhuriyeti'nin “ahlak polisi”nin gözetiminde ölmesinden bu yana rejimi sarsan ülke çapındaki protesto dalgasını körüklemekle suçlayarak Irak Kürdistanı'nı bombalıyor. FRANCE 24, Kürtler kendilerini hem Türkiye hem de İran'ın saldırısı altında bulurken Ortadoğu'da neyin tehlikede olduğunu daha iyi anlamak için Fransız Irak Araştırma Merkezi müdürü Adel Bakawan ile görüştü. Kürtler hem Suriye'de Türkiye'den hem de Kuzey Irak'ta İran'dan saldırı alıyor. İki ülke saldırılarını koordine etti mi? Ankara ve Tahran'ın bu konuda birlikte çalıştığına dair somut bir kanıt yok ama bunu göz ardı edemeyiz. Mantıken, bunun neden her iki ülkenin de çıkarına olduğunu anlayabilirsiniz. Türkiye de İran da zor dönemlerden geçiyor. Türkiye ciddi bir ekonomik krizle boğuşuyor ve Erdoğan, Haziran 2023 cumhurbaşkanlığı seçimleri yaklaşırken pek iyi bir konumda değil. Yani içeride çok zor durumda ve yurtdışında Batı ile sürekli diplomatik gerilimler var. İran söz konusu olduğunda, protesto hareketi İslam Cumhuriyeti'ni sarsıyor ve hiçbir uzaklaşma belirtisi göstermedi. Her iki ülkenin de kendi Kürt nüfuslarını toprak bütünlüklerine yönelik bir tehdit olarak gördükleri göz önünde bulundurulduğunda, Kürtler, kendi krizlerinde hem Türkiye hem de İran için ideal bir günah keçisi haline geliyor. Erdoğan neden Suriye'deki Kürtleri hedef alıyor? Gelecek yıl yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimlerine ne kadar yaklaşırsak, Erdoğan'ın destekçilerini Türkiye'nin güvenliğini, istikrarını ve ulusal bütünlüğünü tehdit eden bir düşmanı seçerek o kadar birleştirmesi gerekecek. Bu, kendisini seçmenlere Türkiye'nin kurtarıcısı olarak sunmasına ve dikkatleri kalitesiz ekonomik sicilinden uzaklaştırmasına olanak sağlayacaktır. Dolayısıyla, toprakları Türkiye'nin yanı sıra AB ve ABD tarafından terör örgütü olarak sınıflandırılan PKK'nın yerel kolu tarafından kontrol edilen Suriye Kürtlerini kendisine düşman olarak belirledi. Erdoğan ayrıca, insanların giderek daha yüksek sesle dile getirdiği Türkiye'deki 3 milyon Suriyeli mültecinin varlığından artan hoşnutsuzluktan yararlanmaya hevesli. Türkiye Cumhurbaşkanı bu konuyu kendi seçim avantajına çevirmeye çalışıyor. Erdoğan özellikle, Suriye'deki mevcut saldırısını haklı çıkarmak için kullandığı İstanbul saldırısından çok önce verdiği, Türkiye ile Kürt gruplar tarafından kontrol edilen kuzey Suriye'deki çeşitli bölgeler arasında bir tampon bölge yaratma sözünü yerine getirmek istiyor. Sembolik Kobani kentine kara harekatı başlatarak, Türk ordusu ve müttefiklerinin halihazırda işgal ettiği bölgelerden kesintisiz bir kara şeridi oluşturabilecektir. Ve Suriyeli mültecileri şu anda Kürtlerin işgal ettiği kuzey Suriye'ye göndermek istiyor. İran, Irak'taki Kürt hedeflerine saldırarak ne elde etmeye çalışıyor? Şiddetli baskıya rağmen, İran hükümeti 16 Eylül'de ortaya çıkan protesto hareketini boyun eğdiremedi. İslam Cumhuriyeti, bunu ülkenin Kürt azınlığın yaşadığı bölgelerinde bir bağımsızlık ajitasyonu olarak sunmaya çalıştı; hareketi etnik terimlerle sunmaya çalışıyor. Rejim, protestoların Suudi Arabistan, Batılı ülkeler ve Irak'taki Kürdistan Bölgesel Hükümeti tarafından Şii İran'ı istikrarsızlaştırmak için savunulan bir Sünni ayaklanması olduğunu bile iddia etmeye çalıştı. Hareketi bölücü bir etnik güç olarak sunmaya yönelik tüm bu girişimler başarısız oldu çünkü protestolar açıkça ülke çapında. Sadece Kürt ya da Beluci şehirlerinde olmuyor bunlar. Ve göstericiler genç Kürt kurbanı Mahsa Amini'yi mücadelelerinin ulusal bir sembolü, ülke gençliği için birleştirici bir referans noktası olarak aldılar. Dolayısıyla, bu iç bölünme tohumları ekme girişimi başarısız olduğu için, İslam Cumhuriyeti dış düşmanlarına bakıyor: Suudi Arabistan, İsrail ve Kürdistan Bölgesel Hükümeti. Elbette, İran Kürt Demokratik Partisi'nin (KDPI) ve İran Kürdistanı'nın devrimci Komala Partisi'nin son otuz yıldır kamp kurduğu Irak Kürdistanı'na saldırmak en kolayı. İran, bu iki grubu da kendi topraklarında protestoları kışkırtmakla suçluyor. Son günlerde Tahran, İran yanlısı grupların hakim olduğu Bağdat'ta yeni hükümete KDPI ve Komala Partisi'ni Irak'tan ihraç etmesi için Kürdistan Bölgesel Hükümeti'ne baskı yapması için kulis yapıyor. Ve son olarak - alaycı bir bakış açısıyla bakıldığında - İranlılar gayet iyi biliyorlar ki Irak Kürdistanı'na ne Bağdat'tan ne de Batı'dan fazla bir itiraz gelmeksizin saldırabilirler. Bu makale Fransızca orijinalinden çevrilmiştir .