Irak'ın Necef kentinde eğitim gören Hazara etnik azınlığından birçok Afgan, anavatanlarının Taliban'ın eline geçmesini dehşet içinde izledi. Şimdilik kendilerini güvende hissetseler de, evlerindeki aileleri ve bir daha geri dönerlerse kendi güvenlikleri için endişeleniyorlar. Her yıl milyonlarca Şii hacı, türbesi eski şehirde bulunan Peygamber Muhammed'in damadı Ali'nin ölümünün yasını tutmak için Necef'e geliyor. 51 yaşındaki Şeyh Ali Bassir gibi diğerleri, Şii din adamlarını eğiten prestijli ilahiyat okulunda yıllarını çalışarak geçirdi. "Afganistan halkına hizmet etmeyi o kadar çok istedim ki, geri dönmek istiyorum ama durum normal değil" diyor Bassir, Kuran'ın nüshalarının bulunduğu raflarla çevrili ve tavan vantilatörü yukarıda dönüyor. Afganistan'ın 38 milyonluk nüfusunun yüzde 10 ila 20'sini oluşturan ve derin ayrılıklarla bölünmüş bir ülkede inançları nedeniyle uzun süredir zulüm gören Hazara halkının kaderini düşünürken, sakin gülümsemesi tahtaya dönüyor. Aslen Afganistanlı olan Şeyh Ali Bassir, 17 yılını Necef'in Şii din adamlarını eğiten prestijli ilahiyat okulunda okuyarak geçirdi Qassem al-KAABI AFP Taliban'ın geçen aydan bu yana kontrolü tekrar ele geçirmesiyle, çoğunluğu Şii Müslüman grup, tıpkı Taliban'ın 1996-2001 döneminde olduğu gibi, Sünni aşırılık yanlılarının tekrar kendilerine sırt çevirmesinden endişe ediyor. Binlerce Hazara'nın militanlar tarafından katledildiğine inanılıyordu. Büyük ölçüde Hazara eyaleti Bamiyan'da bir uçuruma oyulmuş iki devasa Buda heykelinin yıkımının görüntüleri Mart 2001'de dünyayı dolaştı. Taliban'ın dönüşünden sadece birkaç gün sonra, Bamiyan'daki önde gelen bir Hazara liderinin heykelinin kafası kesildi. - Marjinalleştirilmiş ve zulüm görmüş - Birçok Afgan ve uluslararası toplum, Hazaraların Taliban'ın elindeki acımasız muamelesini hala hatırlıyor. Bassir, "Kardeşim Afganistan'da. Başkentten uzaktalar, kırsal kesimdeler, Tanrıya şükür. İyiler" diyor Bassir. Ancak, savaşçıların Hazaralardan oluştuğunu söylediği bir gösteriyi şiddetle bastırdığı bir videoyu telefonunda göstererek "Taliban'ın Şiiler üzerinde kontrolü nasıl ele geçireceğinden korktuğunu" da ekliyor. Afganistan'daki Hazara topluluğu üyeleri şimdilik Necef'te kendilerini güvende hissederken, evlerinde aileleri için endişeleniyorlar Ali NAJAFI AFP Yüzyıllar boyunca, grup köleliğe, dini ve ekonomik zulme ve zorla yerinden edilmeye maruz kaldı. Bazı tahminlere göre, Hazara nüfusunun neredeyse yarısı 19. yüzyılın sonlarında yok edildi ve daha sonra birçoğu ülkenin en büyük etnik grubu olan Peştunlar tarafından geleneksel vatanlarının fethi sırasında köleleştirildi. Sünni aşırılık yanlıları, 2001'deki ABD liderliğindeki işgalden sonra bile saldırılarda Hazaraları hedef almaya devam etti. Mayıs ayında, Kabil'in Hazara bölgesindeki bir kız okulunun yakınında 50 kişi öldürüldü. Saldırının sorumluluğunu hiçbir grup üstlenmedi, ancak saldırıdan yaygın olarak IŞİD'in Afganistan şubesi sorumlu tutuldu. - 'Kalbi Irak' - Bassir'in 21 yaşındaki oğlu Mustafa, babasının çalışma odasının köşesinden dikkatle dinliyor. Bir Afgan uyruklu, orada doğup büyüdükten sonra kendini "Iraklı" hissediyor. 40 yıllık savaşın parçaladığı başka bir ülkede bile, akıcı, yerel aksanlı Arapçayla "Necef'te kalmayı tercih ederim, burası daha güvenli" diyor. 20'li yaşlarındaki Hazara öğrencisi Şeyh Muhammed Taki, Afganistan'ın batısındaki Herat eyaletinden ailesini Irak'a getirmek istiyor. “Annem, kız kardeşim ve karım hala orada” diyor. "Onlar için çok korkuyorum... bir kadın artık kocası olmadan evini terk edemez." Ancak Afganistan'da "artık devlet yok" diyen Taqi, seyahat için "nasıl vize, hatta pasaport alacağımıza dair hiçbir fikrimiz yok" diyor. Afganistan'ın kuzeyindeki Mezar-ı Şerif şehrinden 26 yaşındaki Şeyh Qorban Ali, evine dönmeyi hayal ediyor. Şeyh Qorban Ali, burada Irak'ın merkezi kutsal türbe şehri Necef'teki İmam Ali türbesinde yürürken görülen Afganistan'a evine gitmeyi hayal ediyor Qassem al-KAABI AFP Ancak şimdilik "durum, öğrencilerin gidip mesajlarını yayamayacakları anlamına geliyor" diyor. Yine de Necef'teki Şii yetkililerin "mümkünse gitmeliyiz" diye emir vermesi halinde memnuniyetle itaat edecekti.