AN’KARA ‘Şair arkadaş bir derdin mi var bir şeyler mi çıkarmak istiyorsun derdinden Ankara’ya gelmelisin.’ Dizelerin sahibi Cemal Süreyya bir kere ne güzel dolaşmış tarçın kokan Ankara sokaklarında, tavukçu lokantasına çok uğrarmış. … …bir de fotoğraftaki iki güzel isim var. Turgut Uyar ve Erdal Öz. Cemal Süreyya deyince akla Turgut Uyar gelir. O da Ankara’da hayatını paylaşmış Tomris Uyar ile. En güzel şiirlerini burada yazmış. Ve bir gün ‘ herkes ne zaman ölür; elbet ’ gülünün solduğu akşam ’demiş Erdal Öz’e. O da Üç Fidanın mahpustan yoldaşıymış. Gülünün solduğu akşam için kullanmış kaleminin gücünü. Sonra da veda etmiş Ankara’ya üç dostu Deniz, Hüseyin, Yusuf gibi… … Kimlere şahit olmuş güzel Ankara ve ne güzel hikayeler dinlemiş o duvarlar. Üç Nal Lokantası ile başlayalım. Gediklileri arasında o sıralar Orhan Veli, Melih Cevdet, Cahit Sıtkı olduğu gibi İstanbul’dan geldikçe ihmal etmeyen Yahya Kemal, Yakup Kadri, Refik Halit, İbrahim Çallı, Azra Erhat varmış. Bir de Üç Nal’da bir anı defteri… O anı defterine mesela Cahit Sıtkı şu dizeleri kaydetmiş ‘bu gece ilk defa ağladım/bekar odamın penceresinde/hani ev bark?/hani çoluk çocuk?/eline ne geçti bu hayattan?’ … Edip Cansever kupkuru bulmuş Ankara’yı, geçen zamanı. Üç Nalda Orhan Veliyle karşılaşmak istermiş ya hep. Ama Orhan Veli yazmış, yazmış, yazmış…’Bende tarçın, sende ıhlamur kokusu. Yürürüz Ankara sokaklarında.’ … Karanfil Sokağını en güzel Ahmet Arif anlatmış. Tek kitaplı şair. Üç kelimeyle dünyaları anlatan adam. ’Hasretim Nazlıdır Ankara’ demiş bu sefer de Ankara’yı anlatmış üç kelimeyle. … Bir de ‘Ankara: benim şiirim. İstanbul: herkesin şiiri.’ diyen Haydar Ergülen, şairlerin şairi. Gülten Akın’ı sever. Gülten Yozgatlıdır ama sorsanız Ankaralıdır. Hem orada vermiş son nefesini. Bir de hemşehrisi var Gülten’in: Şükrü Erbaş. Ömür Hanımla güz konuşmalarını yazmış Ankara’da bir yaz günü… … İlhan Berk belki de bilinmeyen o şiiri Ankara’da aramıştır. … ‘Başkentte yürümek mi istiyorsun Her köşede satırbaşı yapacaksın Ankara’dan çekip gitmek için Ahmet Erhan’a danışmalısın’ derken bir iç çeker Ahmet Telli şehrin sokaklarında yürürken. Okurken şiirlerinin sesini duyarız. … Niye doğurdun anne beni? ‘ derken cevapsız bırakmış tüm şiirleri. Sonra da güzel gitmiş. … Ve bir Nazım geçmiş ki o sokaklardan cümle burada biter.