Bir ulusun, hayat kurtaran ilaçları kendisi için tutması ahlaki olarak savunulamaz Dünya, COVID-19 ile savaşmak için yeni aşılar ve ilaçlar hevesle bekliyor. Küresel bir pandemi ile başa çıkabilmek için, yeni tedavilerin üretiminin, tüm dünyaya - ve mümkün olduğunca çabuk - tedarik etmeye doğru ölçeklendirilmesi gerekiyor. Sınırsız açık ve işbirlikçi bilim ve ücretsiz bilgi ve veri alışverişi bizi aşılara ve tedavilere diğer yollardan daha hızlı ulaştıracaktır. Bu yüzden “milliyetçiliğin tedavisi” böylesi bir tehlikedir. ABD, önümüzdeki aylarda kısa süre önce onaylanan remdesivir üretiminin büyük bir kısmını kendisi için güvence altına aldı. İngiltere “deksame” deksametazon ihracatını stoklamış ve yasaklamıştır. Bir ülke, önemli bir ilacın tedarikini tekelleştirmek veya ürün ihracatını yasaklamak için hâkim ekonomik konumunu kullandığında, dünyanın geri kalanı bu tedaviden büyük ölçüde mahrum bırakılıyor. Ve bu Amerikalılar ve Britanyalılar için de bir “kazanma” değil. Pandemi var olduğu sürece, insanlar sınırları aşar ve yeniden bulaşma mümkündür, güvenlikleri neredeyse garanti değildir. Bu pozisyonlara meydan okunmazsa, diğer ülkeler ve bölgeler için aynı oyunu oynamak cazip gelecektir. Yeni aşıların ve ilaç adaylarının geliştirilmesi, tanımlanması ve test edilmesi sadece ABD veya Avrupa'da değil, tüm dünyada yapılmaktadır. Remdesivir ve deksametazon emsalleri ABD'nin remdesivir köşesine hareketi, mevcut pandemide korkunç bir emsal oluşturuyor. Remdesivir başlangıçta hepatit C için bir tedavi olarak tasarlandı ve Gilead tarafından patentlendi ve daha sonra ilacın diğer kullanımlarını belirlemeye çalıştı. Gelişimi, önemli dış bilimsel destek ve fonlardan yararlanan ortak bir çabaydı. Yasal olarak Gilead'e ait olabilir, ancak firma kesinlikle kendi başına ve kendi parasıyla yapmadı. Deksametazon, yaklaşık 60 yıl önce onaylanmış bir steroiddir. İngiltere’de, ciddi COVID-19 hastalarının hayatlarını kurtardığı gösterildi. Ama aslen ABD'de geliştirildi, Avrupa, Kuzey Amerika ve Japonya'dan bilim adamları tarafından 19. yüzyılın sonlarına kadar süren hormon araştırmaları üzerine geliştirildi. En ileri bilim, bu ilaçların COVID-19 için onaylanmasına yol açtı. Ama düşük kaliteli meyvelerdir. Mevcut antivirallerin ve anti-inflamatuarların zar atmaya değer olduğu açıktı. Gerçek yenilik henüz gelmedi. Betablokerlerin keşfinde yer alan Sir James Black, bir keresinde şöyle dedi : “Yeni bir ilacın keşfinin en verimli temeli eski bir ilaçla başlamaktır.” Ama kolay olduğunu öne sürmek istemedi. Sadece başkalarının olacağını ümit edebiliriz, ancak kısa vadede kesin değildir. Öyleyse yeniliği en iyi şekilde nasıl tanıtırız ve meyvelerini dünyaya nasıl getiririz? Milliyetçilik cevap mı, yoksa bir engel mi? İşbirlikçi ve sınırsız Tarih ve mevcut inovasyon eğilimleri, tedavi milliyetçiliğinin bir engel olduğunu göstermektedir. Kişi, savunucularının aşağıdaki savunmaya başvurmasını bekleyebilir: onu icat ettik ve finanse ettik, bu yüzden önce almalıyız - ayrıca, bu sizin için farmasötik yeniliktir: kazananlar hepsini alır ve biz kazandık; aksi halde teşvik nerede? İlk bakışta, aksi halde tamamen bencillik gibi görünen şeyin rasyonelleştirilmesi hem makul hem de makul gelebilir. Ancak farmasötik keşif ve gelişim tarihçisi olarak, bu ya da bu bilim insanı, üniversite laboratuvarı ya da ilaç şirketinin kendi başlarına yaptığı ve bu nedenle ganimetler için münhasır haklara sahip olduğu fikri, çoğu durumda olmasa da birçok durumda efsanedir. İlaç kökenleri şaşırtıcı derecede bulanık olabilir. Edward Jenner, çiçek hastalığı için ilk aşıyı icat etmekten uzun süredir kredi aldı. Ancak aşılama ilkesi zaten iyi biliniyordu ve Türk köylü kadınların zaten insanları çiçek hastalığına karşı aşıladıkları bildirildi. Kendi fikirleri olup olmadığını bilmiyoruz. Alexander Fleming de penisilin icat etmedi, Florey ve Chain de milyonlarca insanın hayatını kurtaran bir ilaca dönüştürmedi. Bu, çoğu ABD'de olmak üzere, çeşitli yerlerde çok sayıda bilinmeyen bilim insanının çalışmasına bağlıydı. Buna rağmen, ailemin neslinden birçok insan, büyük bir İngiliz tıbbi mucizesinin ABD “hırsızlığı” nda gerçekten mağdur edildi. Son zamanlarda, dünyanın ilk hassas kanser ilaçlarından biri olan Glivec'in hiçbiri, onu satan şirket Novartis'e ilacı kendi başına geliştirmeye terk etmeyecekti. Glivec'in, tıpkı uyrukluymuş gibi, İsviçre olduğunu öne sürmenin hiçbir anlamı yok. İlaçlar küresel vatandaştır ve böyle görülmelidir. COVID tedavileri Bu tartışmayı tekrar COVID-19'a çevirdiğimizde, bir tedavi değil, birkaç tedavi olacak gibi görünüyor. Ama ne zaman, hatta nerede olduğunu bilemeyiz. Muhtemelen yaşlı veya genç tüm hastalar için, mevcut koşulları olan veya olmayan ve hafif veya ağır derecede hasta olan tek ve yaygın olarak uygulanabilir bir tedavi olmayacaktır. Aksine, belirli tıbbi ihtiyaçlara hizmet eden birkaç ürün olacaktır. Bir aşıya gelince, bir tane olacağından emin olamayız. Ancak varsa, % 100 etkili ve her zaman için beklememelisiniz. Daha fazla aşı inovasyonu gerekli olacak ve sadece ABD, İngiltere ve diğer gelişmiş ülkelerdekilere değil, dünyadaki bilim adamlarının bilgeliğine ihtiyacımız olacak. Tıbbi inovasyon büyük ölçüde işbirlikçi ve sınırsızdı ve hala daha iyi çalışıyor. Modern ilaçlar daha karmaşık ve pahalı hale geldikçe, bu daha da gerçeğe dönüşüyor. COVID-19 aşılarını geliştirmek, yeni ilaçlar keşfetmek ve mevcut ilaçların faydalarını yeniden sağlamak için güncel bilimsel çalışmalar - ve gerçekten de uluslararası işbirliği gerektirir. Öncelik için argümanlar ahlaksız, yeniliğe zararlı ve küresel halk sağlığına zararlıdır. Tedavi milliyetçiliği hem ahlaki olarak kabul edilemez hem de yeniliğe zararlıdır. Tüm afetlerimiz için buna karşı olmalıyız. Graham Dutfield @gmdutfield IP law, biosciences, biodiversity, TK, health, food & agriculture, trade, developm't, loud music, just written history of pharma industry (in press) İlaçlar küresel vatandaştır ve böyle görülmelidir. https://t.co/albvatWaY7 @gmdutfield #COVID @ttborgtr @sesgenelmerkezi— Habere Güven (@HabereGuven) July 6, 2020