Amerika Birleşik Devletleri Pennsylvania Üniversitesi, Pazartesi günü Nature Neuroscience dergisinde beyin gelişiminin düzensiz bir şekilde gerçekleştiğini ve bir dizi ilerlemeye sahip olduğunu ele alan bir çalışma yayınladı. Uzmanlar, bilişsel, sosyal ve duygusal işlevleri destekleyen beyin bölgelerinin, diğer alanlardan daha uzun süre şekillendirilebilir veya değişme, uyum sağlama ve yeniden şekillenme yeteneğine sahip göründüğünü söylüyor. Araştırma, beyin plastisitesinin, nöral devrelerin iç biyolojik sinyallere veya dış çevreye yanıt olarak değişme veya yeniden düzenleme yeteneğini ifade ettiğini ortaya koydu. Uzmanlar, manyetik rezonans görüntüleri aracılığıyla insan beyninin 8 ile 23 yaş arasındaki dönemde nasıl geliştiğini ortaya çıkarmak için çalışmalar yaptı. Bu sayede çocukluk ve ergenlik döneminde beyin plastisitesindeki azalmanın nerede ve ne zaman meydana geldiği biliniyordu. Tıpkı beyin plastisitesindeki azalmanın önce görsel ve işitsel bölgeler gibi duyusal ve motor bölgelerde ve daha sonra üst düzey düşünme ile ilgili olanlar gibi çağrışımsal bölgelerde meydana gelmesi gibi. Sonuç olarak, yürütücü, sosyal ve duygusal işlevleri destekleyen beyin bölgeleri, erken ergenlik döneminde özellikle esnek ve çevreye duyarlı görünüyor, çünkü plastisite gelişimin ilerleyen dönemlerinde ortaya çıkıyor. Yeni bir Penn Medicine araştırmasına göre, beyin gelişimi beyin genelinde tekdüze olarak gerçekleşmez, ancak yeni tanımlanmış bir gelişim sırasını takip eder. Bilişsel, sosyal ve duygusal işlevleri destekleyen beyin bölgeleri, diğer beyin bölgelerine göre daha uzun süre şekillendirilebilir - veya değişme, uyum sağlama ve yeniden şekillenme yeteneğine sahip - görünüyor ve bu da gençleri ergenlik boyunca sosyoekonomik ortamlara duyarlı hale getiriyor. Bulgular yakın zamanda Nature Neuroscience'da yayınlandı. Araştırmacılar, manyetik rezonans görüntüleme (MRI) kullanarak, 8 ila 23 yaşları arasındaki insan beyninde gelişimsel süreçlerin nasıl geliştiğini belirlediler. Bulgular, bireysel beyin bölgelerinin gelişim sırasında plastisitede azalma gösterdiği sırayı anlamak için yeni bir yaklaşıma işaret ediyor. Beyin plastisitesi, nöral devrelerin (beyindeki düşünce, duygu ve hareket için bağlantılar ve yollar) içsel biyolojik sinyallere veya dış çevreye yanıt olarak değişme veya yeniden düzenleme kapasitesini ifade eder . Genel olarak çocukların yetişkinlerden daha yüksek beyin plastisitesine sahip olduğu anlaşılsa da, bu çalışma çocukluk ve ergenlik boyunca beyinde plastisitede azalmanın nerede ve ne zaman meydana geldiğine dair yeni bilgiler sağlıyor. Bulgular, beyin plastisitesindeki azalmaların en erken görsel ve işitsel bölgeler gibi "duyusal-motor" bölgelerde meydana geldiğini ve daha sonra üst düzey düşünme (problem çözme ve sosyal öğrenme ) ile ilgili olanlar gibi "çağrışımsal" bölgelerde meydana geldiğini ortaya koymaktadır. . Sonuç olarak, yürütücü, sosyal ve duygusal işlevleri destekleyen beyin bölgeleri , plastisite gelişimin ilerleyen dönemlerinde ortaya çıktığı için, erken ergenlik döneminde özellikle şekillendirilebilir ve çevreye duyarlı görünmektedir . "Yaşayan insan beyninde beyin gelişimini incelemek zor. Pek çok sinirbilimcinin gelişim sırasındaki beyin plastisitesi hakkındaki anlayışı aslında kemirgenlerle yapılan çalışmalardan geliyor. Pennsylvania Üniversitesi Perelman Tıp Fakültesi'nde McLure Psikiyatri Doçenti ve Penn Lifespan Bilişim ve Nörogörüntüleme Merkezi (PennLINC). Bu zorluğun üstesinden gelmek için araştırmacılar, önceki kemirgen çalışmalarından elde edilen içgörüleri gençlerin MRI görüntüleme içgörüleriyle karşılaştırmaya odaklandı. Nöral devrelerin plastik olduklarında nasıl davrandıklarını inceleyen önceki araştırmalar, beyin plastisitesinin benzersiz bir "içsel" beyin aktivitesi modeliyle bağlantılı olduğunu ortaya çıkardı. İçsel aktivite, beynin bir bölümünde dinlendiğinde veya dış uyaranlarla veya zihinsel bir görevle meşgul olmadığında meydana gelen nöral aktivitedir. Bir beyin bölgesi daha az gelişmiş ve daha esnek olduğunda, bölge içinde daha fazla içsel aktivite olma eğilimi gösterir ve bu aktivite aynı zamanda daha senkronize olma eğilimindedir. Bunun nedeni, bölgedeki daha fazla nöronun aktif olması ve aynı anda aktif olma eğiliminde olmalarıdır. Sonuç olarak, beyin aktivite dalgalarının ölçümleri genlikte (veya yükseklikte) bir artış gösterir. Birinci yazar, "Beynin bir bölgesindeki bireysel nöronların bir orkestradaki enstrümanlar gibi olduğunu hayal edin. Daha fazla enstrüman senkronize olarak birlikte çalmaya başladıkça, orkestranın ses seviyesi artar ve ses dalgasının genliği yükselir" dedi. Valerie Sydnor, Sinirbilim Doktorası öğrenci. "Tıpkı desibel metrelerin bir ses dalgasının genliğini ölçebildiği gibi, içsel beyin aktivitesinin genliği de çocuklar tarayıcının içinde dinlenirken işlevsel MRI ile ölçülebilir. Bu, ekibimizin beyin plastisitesinin işlevsel bir belirteci üzerinde güvenli bir şekilde çalışmasına olanak sağladı. -Gençlikte istilacı bir şekilde." Yazarlar, 1.000'den fazla kişiden alınan MRI taramalarını analiz ederek, beyin plastisitesinin işlevsel belirtecinin erken çocukluk döneminde duyu-motor bölgelerinde azaldığını, ancak ilişkisel bölgelerde ergenliğin ortalarına kadar azalmadığını buldular. Satterthwaite, "Bu yavaş gelişen ilişkisel bölgeler aynı zamanda çocukların bilişsel kazanımları, sosyal etkileşimleri ve duygusal esenlikleri için hayati önem taşıyan bölgelerdir" diye ekledi. "İnsanın uzun süreli gelişim programının benzersizliğini gerçekten anlamaya başlıyoruz." Sydnor, "Bir beyin bölgesi daha uzun süre şekillendirilebilir kalırsa, daha uzun bir gelişme penceresi için çevresel etkilere karşı da hassas kalabilir." Dedi. "Bu çalışma tam da bunun için kanıt buldu." Yazarlar, gençlerin sosyoekonomik çevreleri ile plastisitenin aynı fonksiyonel belirteci arasındaki ilişkileri incelediler. Çevrenin beyin üzerindeki etkilerinin bölgeler arasında tekdüze olmadığını ve gelişim boyunca statik olmadığını bulmuşlardır. Aksine, çevrenin beyin üzerindeki etkileri, belirlenen gelişimsel dizi ilerledikçe değişti. Kritik olarak, gençlerin sosyoekonomik ortamları genellikle geç olgunlaşan çağrışımsal beyin bölgelerinde beyin gelişimi üzerinde daha büyük bir etkiye sahipti ve etkinin ergenlikte en büyük olduğu bulundu. PennLINC doktora sonrası araştırmacısı ve ortak yazar olan Ph.D. Bart Larsen, "Bu çalışma, çevrenin ergenlik yıllarında bile nörogelişimsel yörüngeleri nasıl şekillendirdiğini anlamak için temel oluşturuyor" dedi. Sydnor, "Gelişimsel esnekliği incelemenin, çevresel zenginleştirme programlarının her çocuğun nörogelişimsel yörüngesi üzerinde ne zaman yararlı bir etkiye sahip olacağını anlamamıza yardımcı olacağını umuyoruz. Bulgularımız, gençlerin sosyoekonomik ortamlarındaki eşitsizlikleri azaltmak için tasarlanan programların beyin gelişimi için önemli olmaya devam ettiğini destekliyor. ergenlik dönemi boyunca." Daha fazla bilgi: Valerie J. Sydnor ve arkadaşları, İçsel aktivite gelişimi, gençlikte duyu-motor-ilişki kortikal ekseni boyunca ortaya çıkıyor, Nature Neuroscience (2023). DOI: 10.1038/s41593-023-01282-y Dergi bilgisi: Nature Neuroscience