İskoçya, ilk bakanı Nicola Sturgeon'a göre kendisini her zaman “ açık, kapsayıcı ve dışa dönük ” bir toplum olarak görmüştür. Ama bu ülkenin popüler ve kalıcı inanç değil ırkçılık ile ilgili bir sorun tezat oluşturuyor bir çalışmada tarafından Mücadele İslamofobi , İskoç hükümetinin partiler arası grupta. Bu, Müslümanların %75'inin İslamofobiyi düzenli veya günlük bir sorun olarak deneyimlediğini açıkça ortaya koymaktadır. Irk düşünce kuruluşu Runnymede Trust'a göre , İslamofobi "Müslümanlara veya onların siyasetine veya kültürüne karşı duyulan nefret veya korku" olarak tanımlanır ve "Müslümanlara yönelik her türlü ayrım, dışlama veya kısıtlama veya tercihi" içerebilir. Müslüman olmayanlar da yanlışlıkla Müslüman olarak tanımlandıklarında kendilerini İslamofobinin kurbanı olarak bulurlar ki bu İskoçya'daki etnik azınlıklar için çok yaygın bir deneyimdir. Rapor, Müslüman kadınların ayrımcılığa maruz kalma olasılığının daha yüksek olduğunu vurguluyor. Ankete katılanların çoğu, Glasgow'un en yüksek seviyeleri gösterdiği İskoçya'da İslamofobinin kötüleştiğine inanıyor. Ana akım yazılı ve görsel medyanın araştırmaya katılanların çoğunluğu tarafından İslamofobiyi teşvik ettiği görüldü. Sosyal medya, İskoçya'da İslamofobik tutumların yayıldığı bir arena olarak da gösterildi. Ancak İskoçya'da İslamofobi en çok sokakta sözlü taciz şeklinde yaşanmaktadır. İskoçya'daki Müslümanlar, İslami kimliklerini gizleme çabalarına günlük alışkanlıklarını değiştirerek yanıt verdiler. Bazıları, örneğin toplu taşıma araçlarında başörtüsü takmamayı veya yabancı bir dilde konuşmamayı tercih ediyor. İskoç istisnailiği İskoçya, tartışılacak bir sorun olmadığı yönündeki yaygın tutum nedeniyle, ırk ve ırkçılık konusundaki kamusal tartışmalarda eleştiriden büyük ölçüde kurtuldu. İskoç siyasi elitleri, İskoçya'nın doğası gereği daha kolektivist olduğu ve sosyal refaha daha yüksek bir değer verdiği anlatısını ilerletmeye yardımcı oldular, bu da onu bu konuda İngiltere de dahil olmak üzere Birleşik Krallık'ın diğer bölgeleri için istisnai hale getirdi. Bu argümanlar, genç yetişkinler de dahil olmak üzere azınlık etnik gruplarından destek almada başarılı olan İskoç milliyetçiliğinin sivil bir markasını desteklemek için kullanılmıştır . İskoçya'nın kapsayıcı bir vatandaşlık kavramına sahip olması iyi olsa da, İskoç istisnacılığı hakkında geniş genellemeler yapmaktan çekinmeliyiz. Mayıs'ta Glasgow'daki başarılı Kenmure Caddesi gösterisinde - protestocular bir apartman dairesinde iki Hintli adama Birleşik Krallık hükümetinin göçmenlik baskınını durdurdular - çok sayıda Birleşik Krallık karşıtı pankart ve İskoçya'nın ırk konusunda daha iyi bir tutum sergilediğine dair bildiriler vardı. Gösteri, topluluk direnişi için önemli bir zaferdi, ancak onu istisnai İskoç hoşgörü ve katılım kavramlarını haklı çıkarmak için kullanmak yanıltıcıdır. İskoç halkının sosyal refaha daha fazla değer verdiğini gösteren bazı kanıtlar var ve son seçim sonuçları merkez sol siyasi partilere oy verme tercihinin altını çiziyor. İskoçya'nın uzun bir işçi liderliğindeki sosyal adalet kampanyaları geçmişine sahip olduğu da doğrudur . Bununla birlikte, İskoçya'nın göçmenlere Birleşik Krallık'ın diğer bölgelerine göre ne ölçüde daha açık veya kapsayıcı olduğu genellikle gereğinden fazla vurgulanmaktadır. Örneğin, YouGov'un araştırma kanıtları , halkın göçe karşı tutumlarının sınırın kuzeyi ve güneyinde büyük ölçüde benzer olduğunu buldu. Kenmure Street davasında, habere ilişkin haberler, Westminster düzeninin zulmünü simgelediği görülen Birleşik Krallık göçmenlik hizmetlerinin düşmanca yaklaşımına odaklandı. “Adil ve insancıl bir sığınma ve mülteci sistemi” uygulayacağına dair iddialara rağmen , İskoç hükümeti, yasama yetkileri verildiğinde göçü nasıl düzenleyeceği konusunda açık değil (göç, Westminster için ayrılmış bir konudur). Örneğin, sığınma taleplerini nasıl işleme koyacağı veya başvuruda başarısız olan kişilere nasıl yanıt vereceği açık değildir. Bu nedenle, İskoç hükümetinin bu duygusal konudan kamu kampanyaları ve tartışmalarında faydalanması kolaydır. Ne yapılabilir? İslamofobiyle Mücadele raporu, siyasi ve konsey liderlerinin hoşgörüsüz bir tavırla İslamofobiye karşı daha sesli olmaları gerektiğini tavsiye ediyor. Müslümanların kamu kurullarına ve üst düzey pozisyonlara dahil edilmesini savunuyor. Ayrıca İslamofobinin mevcut Irk Eşitliği Çerçevesine dahil edilmesi önerilmektedir . Bu resmi iyileştirmeler, İskoçya'daki İslamofobinin temel nedenlerini ele almanın yolunu açmaya yardımcı olabilir. Ancak İskoç halkının bu raporun endişe verici bulgularını dikkate alması ve İskoçya'nın gerçekte en savunmasız vatandaşlarının bazılarına yapılan muamele söz konusu olduğunda kötü bir itibara sahip olduğunu kabul etmesi aynı derecede önemlidir. İskoç istisnailiği ve “ burada sorun yok ” beyanları bu süreci yalnızca sekteye uğratır. Kanıtlar, İskoçya'nın özellikle Müslüman nüfusu için açık, kapsayıcı ve dışa dönük olma algısını hayata geçirmek için kat etmesi gereken uzun bir yol olduğunu gösteriyor. Ülkenin gönül rahatlığından sıyrılması ve ayrımcılıkla mücadele çabalarını gözden geçirmesi ve Müslüman vatandaşlarını ne kadar dinlediğini ve onları toplumun tüm katmanlarına dahil ettiğini düşünmesi gerekiyor. Bu, bazılarının duyması biraz zor olabilecek soğuk gerçeklerin kabulüyle başlar. Marcus Nicolson PhD Research Associate, Glasgow School for Business and Society, Glasgow Caledonian University, Glasgow Caledonian University