Deniz seviyesinin yükselmesine yüzde 20'den fazla katkıda bulunan buzulların erime hızının artması, kalabalık kıyı kentlerini tehdit ediyor. Araştırmacılar, Alaska, İzlanda, Alpler, Pamir Dağları ve Himalayalar'daki bazı buzulların erimeden en çok etkilenenler arasında olduğunu buldu. Uzmanların söylediği yeni bir araştırmaya göre, dünyadaki buzulların neredeyse tamamı kütle kaybediyor - ve daha hızlı bir şekilde "endişe verici bir tablo" çiziliyor. Nature bilim dergisinde 28 Nisan Çarşamba günü yayınlanan araştırma, dünyadaki yaklaşık 220.000 buzuldan kaynaklanan buz kütlesi kaybına ilişkin en geniş kapsamlı incelemelerden birini sunuyor ve bu, deniz seviyesindeki yükselmenin önemli bir kaynağı. NASA'nın 2000-2019 yıllarına ait Terra uydusundan alınan yüksek çözünürlüklü görüntüleri kullanarak, bir grup uluslararası bilim insanı, araştırmaya dahil edilmeyen Grönland ve Antarktika buz tabakaları dışındaki buzulların yılda ortalama 267 gigaton buz kaybettiğini buldu. Bir gigaton buz New York City Central Park'ı dolduracak ve 341 metre (1,119 fit) yükseklikte duracaktı. Araştırmacılar ayrıca buzul kütle kaybının hızlandığını da buldular. Buzullar, 2000'den 2004'e kadar yılda 227 gigaton buz kaybetti, ancak bu, 2015'ten sonra her yıl ortalama 298 gigatona yükseldi. Eriyik, deniz seviyelerini yılda yaklaşık 0,74 milimetre veya bu dönemde gözlemlenen toplam deniz seviyesi artışının yüzde 21'i kadar önemli ölçüde etkiliyordu. Bilim adamları, buzulların Grönland ve Antarktika'daki buz tabakalarına kıyasla iklim değişikliğine daha hızlı tepki verme eğiliminde olduğunu ve şu anda deniz seviyesinin yükselmesine bireysel buz tabakasından daha fazla katkıda bulunduğunu söyledi. Birleşik Krallık'taki Ulster Üniversitesi'nde uzaktan algılama bilimcisi olan Robert McNabb, çalışmanın buz kütlesi kaybını anlamada önemli boşlukları doldurarak daha doğru tahminlere yol açabileceğini söyledi. Tek tek buzulları inceleyen önceki çalışmalar, gezegenin yalnızca yaklaşık yüzde 10'unu oluşturuyor, dedi. Bilim insanları, iklim değişikliğinden kaynaklanan ısınma sıcaklıklarının dünyanın dört bir yanındaki buzulları ve buz tabakalarını tüketerek, dünyanın kalabalık kıyı kentlerini tehdit eden daha yüksek deniz seviyelerine katkıda bulunduğunu uzun zamandır uyardı. 20 yılda iki katına çıktı ETH Zürih ve Fransa'daki Toulouse Üniversitesi'nde bir buzulbilimci olan ve araştırmayı yöneten Romain Hugonnet, kaybedilen su hacminden farklı olarak küresel incelme oranlarının son 20 yılda iki katına çıktığını ve "bu çok büyük" dedi. Hugonnet, buzulların küçülmesi, günlük su için mevsimsel buzul erimesine güvenen milyonlarca insan için bir sorundur ve hızlı erime, Hindistan gibi yerlerdeki buzul göllerinden ölümcül patlamalara neden olabilir. Çalışmanın bir parçası olmayan Dünya Buzul İzleme Servisi Direktörü Michael Zemp, "On yıl önce, buzulların iklim değişikliğinin göstergesi olduğunu söylüyorduk, ancak şimdi aslında iklim krizinin bir anıtı haline geldiler," dedi. Araştırmacılar, Alaska, İzlanda, Alpler, Pamir Dağları ve Himalayalar'daki bazı buzulların erimeden en çok etkilenenler arasında olduğunu buldu. McNabb, "Bu alanlar, oldukça endişe verici olabilecek hızlı bir buzul erimesi görüyor" dedi. "Eriyikte bu artışı elde ediyoruz ve bu aslında bu nehirlerden gelen suyun mevcudiyetini artırıyor ... ama sorun, bir süre sonra artmayı durduran ve daha sonra oldukça hızlı bir şekilde azalan" dedi. İnsan emisyonunun önde gelen nedeni McNabb, çalışma buzulların geri çekilmesinin nedenini araştırmazken, bilim adamları tarafından yaygın olarak insan emisyonlarının sonucu olduğuna inanılan yükselen sıcaklıkların kaçınılmaz olarak daha fazla buz kaybına yol açtığını söyledi. "İnsanların büyük ölçüde sıcaklık artışına neden olduğu gerçeğiyle sıcaklığın erimeye neden olduğu gerçeğini ayırmak zor" dedi. Bilim adamları, buzul buzunun eridikten sonra yeniden büyümesinin on yıllar veya yüzyıllar sürebileceğini çünkü her yıl birikmesi gerektiğini söyledi. Ulusal Kar ve Buz Verileri Merkezi'nden bir buzulbilimci olan ve çalışmaya dahil olmayan Twila Moon, çalışmanın, dünyanın buz kaybını yavaşlatmak için küresel sıcaklıkları düşürmesi gerektiğini yinelediğini söyledi. Moon, "Dürüst olmak gerekirse, emisyonlarımızı azaltmak ve Dünya'nın sıcaklık artışını kontrol etmek için önemli bir eylemin bile buzullarımızı büyüteceğine dair hiçbir beklentim yok" dedi. “Mümkün olduğunca fazla buz tutmaya ve bu kayıp oranını yavaşlatmaya çalıştığımız bir noktadayız” diye ekledi. Araştırmacılar, Grönland'ın doğu kıyısı gibi, erime oranlarının 2000 ile 2019 arasında gerçekten yavaşladığı örnekleri tespit ederken, bunu daha yüksek yağışlara ve daha düşük sıcaklıklara neden olan bir hava anomalisine bağladılar. McNabb, çalışmanın genel tablosunun "oldukça hızlı" buz kütlesi kaybı olduğunu, yakında değişeceğine dair hiçbir gösterge olmadığını, ancak emisyonları azaltarak erimeyi frenlemek için hala zaman olduğunu söyledi. "Buzulların kütle kaybettiği böyle bir şey gördüğünüzde, hızlanıyor, bu kulağa çok kötü geliyor" dedi. "Ama burada yapabileceğimiz bir şey var, harekete geçmemiz gerekiyor."