“Seyr” Yaşam bir seyir esasında. Seyr eden misin? Seyreden mi? Kaygıyla, endişeyle çırpınıp duran mı? Yada şimdiyi kovalayıp bulan mı? Feridüddin Attar, Esrarnamesinde anlatır: -Delinin biri bir sokakta durdu. Bir dünya halk her yöne gidiyordu. Ansızın bu deli bağırmaya başladı: “Bir yöne, bir yola gitmek gerek. Her yöne koşuşmak da nedir? Yüz yöne gitmekle varılmaz bir yere.” Bir gönülle yüz işi nasıl yaparsın. Bazen işte kabul etmek mi gerek sıradanlığı, yetkinliği. Koştururken senden diğer sene, O çok istenilen “şimdi”de kalabilmek. Kendini bulmak için. Yüzleşemediklerinle, kabul edemediklerinle, suç saydıklarınla, hata dediklerinle, hepsiyle… Yani şimdide kalabilmek için çok daha güçlü bir alanla yüzleşmek lazım: geçmiş. Geçmişin gücü. Zihnindeki geçmişinle yüzleşmek. Zihninin geçmişten beslenerek başına ördüğü çorapları çıkarıp atarak. Bakarak. Kabul ederek. Temizleyip. İlerleyerek. Cesaretle. Almaza yatarak. Yoktan sayarak. Tüm safsatalar içinden gerçekleri söküp çıkararak. Kendi zihninden özgürleşerek. Şimdide kalabilirsin. Sen olabilirsin daha çok. Sen kalmakta kararlı davrandıkça deneyimlersin. Uyanırsın. Tamlığına. İhtiyaçsızlığına. Gücüne. Özgürlüğüne. Ve Bilirsin… Dışardan hiçbir şey seni daha fazla sen yapamaz. Şimdiyle kalmak dileğiyle…