Son beş yıldır işsizlikte Türkiye rekorları kırarak birinci olan Adana, Şakir Paşa havaalanından sonra önemli bir ulaşım aracı olan TCDD atölyelerini de kaybetmek üzere… Adana'da Devlet Demiryolları'na ait vagon ve lokomotif atölyelerinin Mersin Yenice'de kurulan Lojistik Merkezi'ne taşınması kararının alındığı bilgisi son günlerde kamuoyunda sıkça paylaşılmakta. Bu atölyelerde şu an için yaklaşık 400 memur, işçi, makinist ve teknisyen çalışmakta. Atölyelerin taşınmasından sonra çalışan işçi, makinist ve teknisyenlerin mağdur olmasının yanında Adana'ya son yıllarda hiçbir yatırım yapılmadığı gibi var olan yatırımlarında Adana'dan uzaklaştırılması gelecek adına önemli bir tehlike ve işsizliğin boyutunu arttırması olarak değerlendirilebilir. Savaştan kaçan ve göçmen olarak gelen nüfusu da eklediğimizde bu durum kaçınılmaz olarak daha da artıyor. TCDD tarafından Mersin Yenice'de yaklaşık 500 dönüm arazi üzerinde yapılan Lojistik Merkezi nedeniyle Adana'daki TCDD Ulaşım A.Ş.'ye bağlı vagon ve lokomotif atölyelerinin 2022 yılına dek taşınması planlanıyor. Adana'da TCDD atölyeleri kent merkezinde bulunuyor. Bu atölyelerin boşaltıldıktan sonra buralara ne yapılacağı ise belirsiz. Birçok yerde olduğu gibi ranta kurban edilmesi ise büyük olasılık. Olan yine Adana'ya, burada çalışan işçi, emekçi ve teknisyenlere, kent merkezinde yer alan atölyelerin bulunduğu arazilere olacak. Adana uzun süredir tarım ve ekonomi anlamında en kötü günlerini yaşamakta. İşsizlikte çok uzun süredir birinciliği kaptırmıyor. Sabancı, Karamehmetler, Eliyeşil, vs. ailelerinin ve Güney Sanayi, Aksantaş gibi diğer büyük sanayilerin Adana'dan çekilmesinin acısını Adana çok büyük bir şekilde yaşıyor. Sadece özel sektör değil TEKEL, yakında havaalanı ve şimdide TCDD'nın Adana'dan taşınması Adana'nın ekonomisinin gelecekte daha da kötü olacağının göstergeleri… Bereketli toprakların uzun süredir bu kadar bereketsiz bırakılmasının nedeni başta yıllardır kendi bölgesi ile ilgilenmeyen siyasetçiler olmak üzere, sanayiciler, iş adamları ve iktidarın olumsuz tutumudur. Bereketli topraklardan uzun süredir iyi bir sanatçı ve sanat çalışmaları da çıkmıyor. Sanayi ve tarım olmayınca insan faktörü her geçen gün eksiliyor. Oysa ki kentler kendisini var eden insanları ile yaşar. İnsan bereketli topraklar acaba bereketini mi yitirdi sorgulamasını yapmadan edemiyor…