Afganistan parçalanıyor. ABD ve NATO birliklerinin ülkeyi planlanandan daha erken terk etmesiyle uzmanlar , Taliban'ın altı ay içinde ülkenin kontrolünü ele geçirebileceği konusunda uyarıyorlar . Şu anda isyancılar, stratejik açıdan önemli Helmand eyaletini kontrol ediyor ve savaşın parçaladığı ülkedeki hemen hemen her eyaleti kontrol ediyor veya toprakları kontrol ediyor. Afganistan'ın 407 bölgesinden 188'i doğrudan Taliban yönetimi altında . 85.000'e kadar tam zamanlı savaşçı ile ), isyancılar ABD tarafından eğitilmiş Afgan ordusuna ait binlerce askeri teslim olmaya veya kaçmaya zorladı . Taliban'ın saldırısına yanıt olarak, yerel milisler savaşıyor . Aralarında en dikkate değer olanı, Ahmed Mesud ( Eylül 2001'de öldürülen Kuzey İttifakı komutanı Ahmed Şah Mesud'un oğlu) liderliğindeki İkinci Direniş adı verilen kuzey Afganistan'daki milis koalisyonudur. İkinci Direniş, çoğunlukla Tacik kökenli olmak üzere, Taliban'a karşı savaşan birkaç bin savaşçıya ve milis komutanına sahiptir. Mesud , askerlerinin Afgan ordusuna kıyasla çok daha fazla kararlılığı nedeniyle Taliban'ın koalisyonuyla savaşmada aynı başarıya sahip olmayacağında ısrar ediyor . Ancak bundan sonra NATO birliklerinin yardımı olmadan hareket etmek zorunda kalacak. Ancak milisleri oluşturanlar sadece deneyimli gaziler değil. Sünni Taliban tarafından 1996 ve 2001 yılları arasında binlerce katledilen etnik Şii Hazaralar, kendi milislerinden yoksun olma eğiliminde. Ancak Mayıs ayında 85 kişiyi (çoğu kız öğrenci) öldüren bir saldırı dalgasının ardından Hazaralar şimdi de harekete geçmek için acele ediyor . Ancak bu kabile milisleri kendilerini savunabilirken, bu ABD liderliğindeki koalisyonun hedefinden çok uzaktı. Amaç, tek meşru savaş gücü haline gelebilecek olmaktı. Bu niyetlere rağmen, bu açıkça hiç olmadı. Sorunun çoğu, ABD'nin Afgan ordusunu en iyi nasıl destekleyeceğini hiçbir zaman tam olarak kavrayamamasıydı. Amerikalılar, Afgan ordusunu silahlandırmaya çalışmak, onları eğitmek ve onlara hava desteği sağlamak gibi bir modele güvendiler. Ancak bu model Afgan ordusu için sürdürülebilir veya pratik değildi. Afganistan'ın gelişmiş silah ve teknolojiye bel bağlayacak geliri yok. ABD, Afganistan'a yılda yaklaşık 5 milyar ABD Doları (3,6 milyar ABD Doları) yardım sağlasa da bu bir sorun olmaya devam ediyor - ABD başkanı Joe Biden, Afgan güçlerini desteklemek için ek 300 milyon ABD Doları talep ediyor. 2001: başarısız bir görev mi? Aralık 2001'de işgal ettikten sonra ABD'nin devlet inşasına girişme çabaları, Bush yönetiminin anladığından daha zorlu bir hedefti. Yüzyıllar boyunca tarih, Afganistan'ın fethedilmesinin zor ve yönetilmesinin imkansız olduğunu göstermiştir. Ülke her zaman işgalcileri savuşturmak ve iç istikrarı korumak için birleşik bir ulusal ordu oluşturmak için mücadele etti. Bunun yerine , topraklarını savunmak için derhal harekete geçebilecek savaş ağalarının liderliğindeki yerel kabile milislerine güvendi . Geçmişte ( 1923'te Amanullah Han döneminde olduğu gibi ) Afgan ordusunda zorunlu askerlik yapılmasına yönelik çabalar isyanla sonuçlandı . Başarısız devletler üzerine bir kitap araştırırken keşfettiğim gibi , ulusal bir orduyla çok az deneyime sahip olmanın yanı sıra, Afganistan'daki diğer devlet kurumları da neredeyse yoktu. Bu sadece ülkenin onlarca yıldır işgal ve iç savaşla karşı karşıya kalmasından değil, aynı zamanda sadece ismen bir ulus olmasından kaynaklanıyordu. Afganistan'daki çeşitli Peştun, Tacik, Hazara, Türkmen, Beluç ve Özbek grupları hiçbir zaman merkezi bir rejimi kabul etmediler . Bu, Afganistan'ın Ağustos 1919'da bağımsızlığını kazanmasından sonra, ülkede istikrarı tehdit eden çeşitli şiddet içeren devlet dışı aktörleri savuşturmak için birleşik güvenlik kurumları oluşturma çabalarını karmaşıklaştırdı. 1996 yılında Afgan hükümetini deviren Taliban, 1992-1996 iç savaşından sonra ülke üzerinde kontrol sahibi olabilen tek gruptu . Ancak, Ekim 2001'de, 11 Eylül saldırılarının ve Taliban'ın Usame bin Ladin'i teslim etmeyi reddetmesinin ardından, ABD ve İngiliz kuvvetleri Afganistan'daki hedeflere hava saldırıları düzenledi. Aralık ayı başlarında, Taliban Kandahar'daki kalelerini terk etti ve Zabul'daki son topraklarını devretti ve yeni cumhurbaşkanı Hamid Karzai iki hafta içinde geçici lider olarak yemin etti . Kontrolü ele almak Ancak Taliban hiçbir zaman batılı bir varlığı kabul etmedi ve 2002'de bir ayaklanma başlattı. Yirmi yıldan fazla bir süredir Taliban, sofistike bir iletişim aygıtına güvenmeyi öğrenmiş profesyonel ve dayanıklı bir örgüt inşa ederek ülkedeki en etkili savaş grubu haline geldi . Yapısı, 2013 yılında Molla Ömer'in ölümünden sonra liderliğinin ölümüne dayanacak kadar esnekti . Bu süre zarfında - ve ülkede NATO askerlerinin varlığına rağmen - terör saldırılarında ve baskınlarda binlerce sivil ölmeye devam etti. Yalnızca 2019 ve 2020'de, Afganistan'daki BM Yardım Misyonu , çoğunluğu Taliban'ın suçlandığı 17.000'den fazla sivilin öldüğünü veya yaralandığını belgeledi . Taliban şu anda Tahran'daki Afgan hükümetiyle barış görüşmelerinde olmasına rağmen, uzlaşma veya anlaşmalara bağlı kalma söz konusu olduğunda çok az inandırıcılığı var veya hiç yok . Dolayısıyla, 20 yılı aşkın bir süredir 2 trilyon ABD doları harcadıktan ve 130.000'den fazla NATO askerini dahil ettikten sonra, ABD ve batılı müttefikleri neredeyse ilk başa döndüler . Bu arada yaklaşık 50.000 Afgan sivil öldü ve çoğu Afgan vatandaşı hala yoksulluk içinde yaşıyor . 20 yıllık işgalin tek somut başarısı -Taliban'ın yönelik tersine çevirmesi- de tehlikede olabilir. Natasha Lindstaedt Professor, Department of Government, University of Essex