Bir ABD seçiminin sonucunu tasdik etmek için seçim kurulu oylarının sayılması genellikle rutin bir olaydır. Ancak, giden başkan Donald Trump'ın kışkırtıcı bir konuşmasıyla cesaretlendirilen kızgın bir destekçileri, Amerikan demokrasisine yönelik bir küstah saldırıda ABD Kongre Binası'na girerek töreni uluslararası haber yaptı. Çoğu Amerikalı - ve dünyanın geri kalanında televizyon izleyen herkes - mafya binaya girmek için savaşırken ve iktidar koridorlarında ve yasa koyucuların ofislerine girerken inanamayarak baktı. Ancak pek çok kişi, bu eylemleri, Trump ve dalkavuklarının 2020 başkanlık seçimlerinin yaygın seçmen sahtekarlığı nedeniyle yasa dışı olduğuna dair ilan ettiği yanlış anlatıya dayanarak haklı buldu. Kongre Binası'na yapılan saldırı, dijital çağdaki dezenformasyonun tehlikelerini açık bir şekilde ortaya çıkardı. Amerika’nın ifade özgürlüğü geleneğinin belirli öğelerinin artık amaca ne ölçüde uygun olmayabileceğini düşünme fırsatı sunar. Başlangıçta, Trump’ın saldırıdan doğrudan önceki “Save America” mitinginde yaptığı konuşmanın, ABD anayasasının ilk değişikliğine göre ifade özgürlüğünün korunmasını garanti etmeyebileceğini belirtmek önemlidir. Amerika, geniş kapsamlı konuşma koruması için liberal demokrasiler arasında bir aykırı olmakla birlikte, bu hak sınırsız değildir. Brandenburg / Ohio (1969) davasında, Yüksek Mahkeme, ilk değişikliğin hükümete, söz konusu savunuculuğun yakın ve muhtemel yasadışı eylemleri teşvik etme veya kışkırtma amaçlı olması halinde, hükümetin şiddetin veya yasadışı davranışların savunuculuğunu yasaklamasına izin verdiğine karar verdi. Bu testi geçmek son derece zordur. Ancak, özellikle Trump'ın destekçilerini şiddet ve kanunsuzluk eylemleri yapmaya teşvik ettiği ve teşvik ettiği daha geniş bağlam göz önüne alındığında, her iki unsur da Trump'ın konuşmasında vurulmuş olabilir. Trump, seçimlerden bu yana Demokratlar tarafından "manipüle edildiği" ve "çalındığı" da dahil olmak üzere yaydığı yalanları yineledi. Dedi ki: Cehennem gibi savaşırız ve cehennem gibi savaşmazsan, artık bir ülken olmayacak. Takipçilerini "asla pes etmemeleri" konusunda cesaretlendirmeye devam etti ve onlara "Kongre Binası'na gitmeleri" talimatını verdi. Bu takipçiler daha sonra Beyaz Saray'dan Kongre Binası'na iki mil yürüdüler ve binayı kuşattılar. Fikir pazarı Trump'ın "Amerika'yı Kurtarın" konuşmasının Brandenburg testini tatmin edip etmediğine bakılmaksızın, başkan olarak görev süresi boyunca yaptığı tehlikeli söylem ve rutin bir temelde dezenformasyonu yaymak için sosyal medyayı kullanması, Amerika'nın ifade özgürlüğüne yönelik yaklaşımının şu anda geçerli olup olmadığı sorusunu gündeme getiriyor. Pek çok önde gelen ABD ifade özgürlüğü akademisyeni bu soruya ağırlık veriyor ve Amerika'nın engelsiz ve açık kamusal tartışmaya bağlılığının demokrasiye çağdaş bir tehdit oluşturup oluşturmadığını ve ne ölçüde olduğunu inceliyor. İlk değişiklik doktrininin temel taşı, ilk değişikliğin temel amacının, hakikatin nihayetinde hüküm süreceği sınırsız bir ortamı korumak olduğu inancına dayanan “fikirlerin piyasasıdır”. Metafor ilk kez 20. yüzyılın başlarında yüksek mahkeme yargıcı Oliver Wendell Holmes tarafından Abrams v ABD davasında tanıtıldı ve burada "gerçeğin en iyi sınavı düşüncenin piyasanın rekabetine kabul ettirme gücüdür". Yüksek mahkeme , ilk değişikliğin yanlış fikir olarak kabul edilmediğine karar veriyor . Amerikalılar, bir görüşün ne kadar tehlikeli göründüğüne bakılmaksızın, diğer fikirlerin rekabetinden düzeltilmesine güvenmek zorundadır. Ayrıca , hükümetin “siyasi hakikat” arayışını kontrol etmesini önlemek için fikir pazarının özgür ve açık kalması gerektiğini vurgulamaktadır . Son dört yılda yaşanan olaylar, 21. yüzyılda fikir pazarının yaşayabilirliği hakkında şüpheler uyandırdıysa, bu haftaki olaylar metaforun ölüm çanı işlevi görebilir. Fikir pazarı, tüm seslerin pazara anlamlı erişime sahip olduğu varsayımına dayanır; bu, dijital çağda - eğer öyleyse - artık savunulamaz bir varsayımdır. Aynı zamanda, tüm seslerin faaliyet gösterdiği tek bir pazar yeri olduğunu varsayar. Çevrimiçi yankı odaları Bu, kablolu haberlerin ve sosyal medyanın ortaya çıkmasından önce, insanların bilgi almak için çok az seçeneğe sahip olduğu zamanlarda doğru olabilirdi. Ancak bu şu anda doğru değil - birçok Amerikalı, sürekli bir propaganda ve dezenformasyon diyetiyle beslendikleri yankı odalarında sıkışmış durumda . Bu, Trump'ın seçmen dolandırıcılığı hakkındaki yalanlarına inanan ve "Amerika'yı kurtarmak" için şiddete başvurmaya istekli olanların sayısıyla kanıtlanıyor. Ek olarak, fikirlerin piyasası, hükümetin kendisinin kamusal söylemde bir katılımcı olarak önemli bir rol oynadığı gerçeğini hesaba katmaz. Trump, kendi siyasi gündemine hizmet etmek için aşırı sağ propaganda ve komplo teorilerini yaymak için zorba kürsünün gücünü ve Twitter hesabını kullandı. İfade özgürlüğüne yönelik bu yaklaşım sadece izin vermekle kalmadı, aynı zamanda hevesli bir otoriterin başkanlığın kontrolünü ele geçirdiği bir ortamı teşvik etti. Trump, ülkesinin zararına kişisel çıkarlarına hizmet etmek için sahte bir gerçeklik yaratmak için sosyal medyanın gücünü - diğer Cumhuriyetçilerin ve aşırı sağ medya kuruluşlarının yardımıyla - kullandı. Kongre Binası'ndaki olaylar, Amerikan istisnacılığı tarafından ülkenin demokrasisinin istikrarı içinde yanlış bir güvenlik duygusu uyandıran pek çok Amerikalı için şok ediciydi. Bu, Kongre Binası'nın pencereleriyle birlikte 6 Ocak'ta paramparça edildi. Bu, ABD'nin 21. yüzyılda ifade özgürlüğünün uygun sınırları hakkında bir konuşma yapması için bir fırsattır. Eliza Bechtold PhD Candidate in Law, Durham University