Tutuklu Filipinli aktivist Reina Mae Nasino, üç aylık kızını istirahat etmeden önce son kez kucaklamak istedi ama yapamadı. Cenaze sırasında onu koruyan ağır silahlı hapishane yetkilileri, Nasino'ya ve diğer siyasi mahkumlara ve Filipin hapishanelerindeki annelere muameleyi kınayan ailesinden ve insan hakları destekçilerinden gelen ricalara rağmen onu çözmeyi reddetti. Birlikte olma şansımız reddedildi. 16 Ekim Cuma günü kızı River'ın minik beyaz tabutunun önünde ağlarken görülen 23 yaşındaki Nasino, gülüşünüzü bile görmedim ”dedi. Yerel bir mahkeme, Nasino'ya kızının cenazesine katılmak için üç günlük izin verdi. Kentsel yoksulluk grubu Kadamay'ın bir üyesi olan Nasino, Kasım 2019'da iki kişiyle birlikte yasadışı ateşli silah bulundurmaktan tutuklandı - iddiaların uydurma olduğunu ve sol eğilimli aktivistlere yönelik bir baskının parçası olduğunu söyledi. Nisan ayında, Yüksek Mahkeme'ye koronavirüs salgını sırasında insani gerekçelerle kendisini hapisten çıkarması için dilekçe verdi. Nasino, mahkemenin cevabını beklerken Temmuz ayında hapisteyken doğum yaptı, ancak bebeği gözetiminden alınarak Ağustos ayında annesinin yanına götürüldü. Ertesi ay, bebeği hastalandı ve hastaneye kaldırıldı, anne ve çocuğun yeniden bir araya gelmesi için mahkemede telefon görüşmeleri yapılmasına ve derhal itiraz edilmesine neden oldu. Güneşin sıcağında ayakta tam vücut kişisel koruyucu ekipman giyen Nasino, bebeğine şunları söyledi: "Umarım bunu yaşayan son kişi biz oluruz." Kamuflajlı üniformalı polis memurları cenaze törenini dağıttı ve tabutu taşıyan cenaze arabasına hızlanmasını söyleyerek yas tutanları aracın peşinden koşmaya zorladı. Nasino'nun annesi Marites, “Ailemiz ve arkadaşlarla düzgün bir cenaze törenimiz olacağını düşünmüştüm ama travma geçirdim. Diğer kızım arabayı kovalarken neredeyse bayılacaktı ”dedi. I will never forget the tale of two mothers today. Nanay Maritess, Ina's mother is kneeling before the police, begging for respect and that the funeral be conducted according to their wishes; while Ina is in handcuffs and could not even wipe her own tears. pic.twitter.com/FzhCDQul1V— Maria Sol Taule (@soltaule) October 16, 2020 "Torunumun cenaze törenini bile yapamadığımız ve sevdiği müziği bile çalamadığımız için çok kızgınım." Hükümet ile komünist örgütler arasındaki son görüşmelerin çöküşünden bu yana, Duterte yönetimi ve destekçileri, sosyalist siyasi ideolojileri desteklediği düşünülen diğer ana akım aktivistlerin yanı sıra isyancılara yönelik saldırılarını artırdı. İnsan hakları aktivistleri, Nasino'ya "zalim" ve "insanlık dışı" muameleyi kınadılar. Bunlar rastgele zulüm ve insanlık dışı eylemler değildir. Başka bir haklar grubu olan Karapatan'ın genel sekreteri Cristina Palabay, açıkça, bu Duterte yönetiminin eşgüdümlü bir "ulusun tamamı" çabası olduğunu söyledi. "Baby River'ın ölümü Duterte hükümetinin üzerindedir." İnsan Hakları İzleme Örgütü'nden Carlos Conde, hükümetin direnişle mücadele kampanyasının "açık, yasal aktivistleri hedefleyen her zaman acımasız" olduğunu, binlerce kişinin öldürüldüğünü ve işkence gördüğüne dikkat çekti. "Ama hükümetin Nasino'ya ve çocuğuna yaptığı şey yeni, ölçüsüz bir aşağılık." Polis, güvenliği sağlamak için asker göndermenin gerekli olduğunu söyleyerek iddiaları yalanladı.