“Hukuk” operasyonu yenilgiye uğratıldığında, bu neoliberal ve faşist güruh artık son çare olarak askeri darbeyi düşünüyor. Son yıllarda, ilerici sosyal ve politik hareketler, iniş ve çıkışlarıyla kıtamızda seçim faaliyetlerine başarıyla giriştiler. Ancak son dört yılda gösterdiğimiz etkileyici ilerleme karşısında gardımızı düşüremeyiz. Bu umut verici siyasi karşı saldırı, neoliberal dalga tarafından yoksullaştırılan halkların büyük desteğini alan geniş cephelerin veya koalisyonların yaratılmasıyla başarıldı. Söz konusu eylem birliği, halklar için en iyi alternatif olarak sosyal adaleti, ulusal egemenliği ve demokratik sosyalizmi ön planda tutan seçim programları aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çağdaş tarihsel eğilimin kökenini, 1984'te “Brezilya Topraksız Kırsal İşçiler Hareketi”nin (MST) kurulmasının bir sonucu olarak bulabiliriz. Bu güçlü Marksist yönelimli köylü varlığı, İşçi Partisi'nin (PT) eski başkanı efsanevi işçi lideri Luiz Inacio Lula da Silva'yı destekleyerek 2002 ve 2006 seçimlerini kazanmasına yardım etti. Brezilya'nın başkanı Lula ile, 20 milyondan fazla insanı aşırı yoksulluktan kurtaran olağanüstü “Sıfır Açlık” sosyal projesi gerçekleştirildi. Bu dönemde, Brezilya tarihinde daha önce hiç olmadığı kadar toplumsal eşitsizlikle mücadele edildi. Uluslararası ölçekte benzeri görülmemiş bir olay. MST kendi adına, bir buçuk milyon köylüyü bir araya getiren, zamanımızın en büyük toplumsal hareketi olmuştur. Örgütsel temelleri, Güney Amerika devi devinin neredeyse tüm geniş ulusal topraklarına uzanır. Brezilya özel örneğinde, 2016'da Başkan Dilma Rousseff'e karşı yapılan yumuşak darbenin, bir "mali düzenlemeyi" ihlal etmek gibi yanlış bir suçlamayla gerçekleştirildiğini hatırlayalım. 2002'den 2016'ya. Lula'dan iki yıl sonra müteakip yasadışı hapis, en geniş toprak uzantısına ve tüm Amerika'mızın en büyük ve dünyanın altıncı nüfusuna sahip ülkede, yolundaki ilerici siyasi değişimi sona erdirdi. Bu siyasi gerileme, CIA tarafından tavsiye edilen Latin Amerikalı sağcıların benimsediği ve "lawfare" olarak bilinen istihbarat operasyonuyla planlandı. Brezilya'daki Sergio Moro gibi yozlaşmış yargıçları kullanarak ilerici liderlere karşı ceza davaları icat etmekle ilgili. Amacı, mücadele eden halkların seçim zaferlerini "hukuki olarak" engellemektir. Aslında, tarihsel bir perspektiften bakıldığında, bu Makyavelci "hukuk" modeli ilk olarak 2009 yılında tarım iş adamı ve Honduras başkanı Manuel Zelaya'ya karşı yapılan askeri darbede test edildi. Bu aynı zamanda Kongre ve yargı sistemi tarafından yönetildi. imparatorlukla gizli anlaşma içinde neoliberal kanat. Daha sonra, bizim Brezilya'da kurduğumuz gibi prova ettiler ve 2019'da Bolivya'da yerli kıta lideri Evo Morales'e karşı daha grotesk ve şiddetli bir şekilde yeniden idam ettiler. OAS'nin kaba desteği ve onun isimsiz uşağı. ABD'nin hizmeti Uluslararası alanda kendilerinin maskesini düşüren ve itibarsızlaştıran bu askeri darbede utanç verici bir rol oynadılar. Ancak, Arjantin'deki karizmatik avukat Cristina Fernández'in (Unidad Ciudadana) ve kısmen Ekvador'daki önde gelen entelektüel ve ekonomist Rafael Correa'nın (Movimiento Revolución Ciudadana) davalarında bu tür “hukukçuluk” girişimleri başarısız oldu. Her ikisi de 2004'te ALBA'yı ve 2010'da Celac'ı Hugo Chávez Frías ve Fidel Castro Ruz'un yetenekli liderliğinde kuran yüce başkanlar grubunun parçasıydı. Son zamanlarda, siyasi olarak bölünmüş Peru ve Bolivya Kongrelerinde “hukuk” ve siyasi engelleme operasyonları başarısız bir şekilde terfi ettirildi. Ancak azılı köylü başkanı ve öğretmen Pedro Castillo ve saygın ekonomist başkan Luis Arce, sosyal ve politik hareketlerle birlikte, saldırıyı durdurmayı başardı. Görüldüğü gibi halklar bir kez sınıf bilincine ve haklarına kavuştuktan sonra vazgeçmiyorlar. Mayıs ayında her şey, güçlü “Pacto Histórico” koalisyonunun desteklediği eski gerilla ve üniversite ekonomi profesörü Gustavo Petro'nun başkanlık yarışını geniş çapta kazanacağını gösteriyor. Lula, Eylül'de Brezilya'da da aynısını yaptı, bu iki ülke Bizim Amerika'mızın stratejik kaleleriydi. Lula'nın davasında, uydurma suçlamaları ve alt mahkemeler tarafından onaylanan cezaları tersine çeviren Yüksek Adalet Divanı'nın kendisi oldu. Lula'nın 19 ay hapis yattığını ve diktatör Jair Bolsonaro'nun güvercininin yolunu açtığını unutmayalım. O zaman, 2018 seçimlerinden hemen önce, Lula anketlerde yüzde 80 onay aldı. Ancak, bu yıl Eylül ayına kadar Latin Amerika ve Karayip ülkelerinin çoğu umut koalisyonları tarafından yönetilecek. Son dört yılın yarı küremizin kilit ülkelerinde iki seçim zaferi olduğunu kabul edelim: Meksika (Andrés López Obrador ve MORENA), Arjantin (Alberto Fernández ve Frente de Todos), Peru (Peru Libre için Pedro Castillo), Bolivya (Sosyalizm Hareketi'nden Luis Arce), Honduras (Özgür Parti'den Zelaya'nın karısı Xiomara Castro) ve Şili (Onuru Onaylamak için Gabriel Boric). Ayrıca bu 2022 yılında, anti-emperyalist mücadelenin tarihi sütunlarının tanınması için Amerika'mızda haysiyet bayrakları yükselecek: Havari Jose Martí'den ve Devrimin Babası Fidel Castro Ruz'dan ilham alan kahraman Küba . ; Ebedi Komutan Hugo Chávez Frías'ın dirençli Bolivarcı Venezuela'sı ve Augusto Cesar Sandino'nun yılmaz Nikaragua'sı. Ancak gardımızı indiremeyiz. Bu çok umut verici siyasi panoramanın aynı zamanda bölgenin aşırı sağcı faşist kesimlerini ve kuzeydeki efendilerini de umutsuzluğa düşürdüğünü unutmayalım. Fetihlerimizi, sokaktaki kitlesel tepki de dahil olmak üzere her düzeyde savunmaya hazır olmalı ve elimizdeki tüm dövüş yöntemlerini kullanmalıyız. Etkin bir şekilde planlanması gereken konulardan biri, siyasi ve sosyal cephelerde öz savunma örgütlerinin güçlendirilmesidir. Bu böyledir, çünkü askeri müdahale ve darbenin cani alternatifi, en gerici kesimler tarafından şimdiden ciddi bir şekilde değerlendiriliyor. Şili'deki sağın halka açık forumlarını gözlemlemek, intikamcı tutumlarını anlamak için yeterlidir. Sözcüler, eski öğrenci lideri Gabriel Boric'in zaferini Salvador Allende'nin zaferiyle karşılaştırıyor ve Pinochet tarzı askeri darbenin "kaçınılmazlığını" dile getiriyor. Acılı yenilgileri nedeniyle, Şili gençliği tarafından yönetilen ilerici güçlerin geniş zaferi konusunda histerikler. Bu nedenle, harekete geçmeden önce gardımızı yükseltmek ve bu dengesiz seçeneği uluslararası olarak kınamak gerekiyor. Aynı zamanda, Peru'da Pedro Castillo ve Bolivya'da Luis Arce'nin çok etkili bir şekilde yaptığı gibi, elde edilen siyasi, ekonomik ve sosyal kazanımları savunmak için emekçi kitleleri harekete geçirmek gerekir. Aşırı sağın bu sektörlerinin eli kolu bağlı kalacağını düşünerek kendimizi ihmal edemeyiz. Kıta ölçeğinde "hukuk" operasyonu yenilgiye uğratıldığında, bu neoliberal ve faşist güruh şimdi son çare olarak askeri darbeyi düşünüyor. Amerika'mızı Uyarın! #OpiniónTeleSUR por José (Papo) Coss | Alerta Nuestra América https://t.co/IB25shziLs pic.twitter.com/iOKi6vJUcF— teleSUR TV (@teleSURtv) January 12, 2022