Lemurlardan orangutanlara, tarsierlerden gorillere kadar, primatlar büyüleyici ve bazen bize sinir bozucu bir şekilde benziyor. Dolayısıyla, 500'den fazla türden oluşan bu grubun çok fazla araştırma ve koruma ilgisi görmesi şaşırtıcı değil. Ancak bu çabaya rağmen, primat türlerinin% 60'ından fazlası, esas olarak habitat kaybı, avlanma, yasadışı ticaret, iklim değişikliği ve hastalık gibi insan faaliyetleri nedeniyle nesli tükenme tehdidi altındadır . Bu yok olma krizi, etkili koruma eylemlerini hayati hale getiriyor. Primatlar için , kaçak avlanmayı önleme devriyeleri, hayvanları yeniden konumlandırma, koruma konularını duyurma ve primatları yaşam alanlarına yeniden sokma gibi birçok farklı olası koruma eylemi vardır . Ancak yeni çalışmamız , primatları korumak için gerçekte neyin işe yaradığı hakkında çok az şey bilindiğini gösteriyor. Gerçekten işe yarayıp yaramadığını görmek için 162 primat koruma eylemine dair kanıtları inceleyen 21 ülkeden uzman primatolog ve korumacılardan oluşan bir ekibin parçasıyım. Eylemlerin yarısından fazlasının etkililiğini test eden yayınlanmış herhangi bir araştırma olmadığını gördük. Bu kanıt eksikliği, bu eylemlerin işe yarayıp yaramadığını bilmenin imkansız olduğu anlamına gelir. Bir koruma eyleminin etkililiğine ilişkin çalışmalar yayınlandığında bile, çalışmaların tasarımındaki sorunlar nedeniyle eylemin işe yarayıp yaramadığına dair geçerli sonuçlar çıkarmanın hala zor olduğunu gördük. Bu, 20 ila 30 kez çalışılan bazı eylemler için bile geçerliydi. Bilgideki bu büyük boşluklar endişe verici çünkü yeterli bilgi olmadan, araştırmacılar deneyimlerden öğrenemezler ve primat akrabalarımızı en iyi şekilde korumak için çabalara ve fonlara öncelik veremezler. Nitekim, kanıta erişim olmadan çevreciler, korumaya çalıştıkları hayvanlara etkisiz ve hatta zarar veren eylemler uygulayabilirler. Eksik türler İncelediğimiz çalışmalar, 500'den fazla primat türünün yalnızca% 14'ünü ve tehdit altındaki primat türlerinin yalnızca% 12'sini kapsıyor. Ve esas olarak büyük maymunlara ve bazı büyük maymun türlerine odaklanırlar. Endişe verici bir şekilde, bazı aileler, incelediğimiz çalışmalardan tamamen çıkarıldı. Örneğin, veri tabanımızda güneydoğu Asya'daki tarsierlere veya Orta ve Güney Amerika'daki gece maymunlarına dair hiçbir çalışma yok. Bu bir sorundur, çünkü bir primat türü için işe yarayan bir eylemin, her türün benzersiz davranışı ve ekolojisi nedeniyle başka bir tür için işe yarayacağını varsayamayız. Ayrıca, Güney Amerika ve Asya'nın, primatlar üzerine yapılan güncel koruma araştırmalarında yeterince temsil edilmediğini bulduk. Bu özellikle endişe verici çünkü her ikisi de çok sayıda tehdit altındaki primat türüne ev sahipliği yapıyor. Bu neden oluyor? Sınırlı bütçe ve zaman, rekabet eden öncelikler ve birçok koruma senaryosunun aciliyetiyle karşı karşıya kaldığında, korumacıların neden eylemlerini değerlendirmeye odaklanmadıklarını anlamak kolaydır. "Bu koruma eylemi bir nüfusun uzun vadeli geleceğini iyileştirir mi?" basit görünebilir, ancak birçok primat için cevap vermek özellikle zordur. Bunun nedeni, pek çok primat türünün, görüş mesafesinin zayıf olduğu ve erişimin zor olduğu yoğun tropik ormanda yaşaması ve bu durum onları saymayı son derece zorlaştırmasıdır. Araştırmacılar kaç tane primat olduğu konusunda iyi bir fikir edinemezlerse, sayıların azalıyor mu, istikrarlı mı yoksa artıyor mu olduğunu bulamazlar. Ve hayvanları kendileri görmeden, refahlarını değerlendiremeyiz. Koruma uzmanlarının ayrıca, alınan herhangi bir eylemin etkisini ölçmek için primatları uzun süre izlemesi gerekir, çünkü uzun süre yaşarlar ve çok yavaş çoğalırlar. Örneğin kısa bir çalışmada, son birkaç kişinin uzun yaşamını kalıcı bir popülasyonla karıştırmak kolay olabilir. Ayrıca, görülen herhangi bir etkinin tesadüften ziyade gerçekleştirilen belirli koruma eylemiyle ilgili olduğundan emin olmak da önemlidir. Bu zorlukların ötesinde, bir çalışma yayınlamak zordur. Daha da kötüsü, prestijli dergilerde yayınlama baskısı, işe yaramayan eylemlerden ziyade başarı öykülerinin yayınlanmasını destekler, bu da yayınlanan çalışmaların gerçek durumun önyargılı bir resmini verebileceği anlamına gelir. Kanıtı iyileştirmek Artık sorunun ölçeği bilindiğine göre, araştırmaların tehdit altındaki türlere ve yeterince çalışılmamış bölgelere odaklanmasını ve yetersiz kanıt içeren eylemlerin değerlendirilmesini sağlamak için boşlukların belirlenmesi gerekmektedir. Finansman kuruluşları, kaynakları koruma eylemlerini değerlendirmeye ayırmalıdır. Bu arada, Primat Uzman Grubu gibi uzmanlar, eylemleri titizlikle test etme konusunda yönergeler geliştirerek katkıda bulunabilir. Akademik bilim adamları, uygun çalışmaları tasarlamak için çevre uzmanlarıyla da işbirliği yapabilir. Gibi Kanıt veritabanları değerlendirdik ve kısmen yayın sorunu çözmek - kolayca anlaşılan eylem ve bunların etkinliğinin özetleri yanı sıra rapor bulgularına bir yer sağlar. Çevrecilerin ayrıca, birçok durumda bir eylemin etkili olup olmadığının henüz bilinmediği açık olduğu için dikkatli olmaları gerekir. Bu önemlidir çünkü primatlar ve habitatları uğursuz tehditlerle karşı karşıyadır ve onları korumak için acil ve etkili koruma önlemlerine ihtiyaç vardır. Ancak primatların korunmasına yönelik kanıta dayalı bir yaklaşım benimseyerek, gelecekte bizi büyülemeye devam etmelerini sağlayabiliriz. Jo Setchell Antropoloji Profesörü, Durham Üniversitesi