Yargıç Ruth Bader Ginsburg'un ölümü tüm dünyada büyük bir keder yarattı. Bu yasın bir kısmı, onun feminist bir simge ve hukuk mesleğindeki ve ötesindeki kadınlar için öncü olarak eşsiz statüsünü yansıtıyor. Ayrılışının ABD Yüksek Mahkemesinin geleceği ve aslında daha geniş siyasi manzara açısından ne anlama geldiğine şimdiden büyük ilgi var. Ama bunu anlamak için onun mirası üzerinde düşünmeliyiz. 1956'da Ginsburg, Harvard Hukuk Fakültesi'ne, yılda yaklaşık 500 erkekle birlikte dokuz kadından biri olarak kaydoldu. Harvard dekanı Erwin Griswold, hukuk öğrenimini ve uygulamasını erkeklerin uygun alanı olarak gören zamanın hakim zihniyetini yansıtan dokuz kadından her birine bir erkeğin yerini almayı nasıl haklı gösterebileceklerini sordu . Ginsburg'un, kocası Marty'nin bir avukat olarak kariyerini daha iyi anlamak istediği şeklindeki cevabı (Harvard'da ondan bir yıl önceydi), sonraki altmış yılda kamusal hayata yapacağı muazzam katkının gerçekliğini yalanlıyor. Dokuz rakamı, geleneksel olarak erkeklerin egemen olduğu bir meslekte başarısını işaret etmede önemli olacaktır. 1993 yılında, tarihinde ikinci kadın olarak atanan dokuz yargıçlı Yüksek Mahkeme'deki yerini aldı. Daha yakın yıllarda, "yeterli" kadın yargıçların ne zaman olacağına ilişkin sorulara yanıt olarak, Ginsburg , Yüksek Mahkeme'de dokuz kadın olduğunda yeterli olacağını söyledi . İnsanların bu tepkiden şok olduğunu kabul eden Ginsburg, meşhur bir şekilde karşılık verdi: dokuz adam oldu ve kimse bununla ilgili bir soru sormadı. Bu değişim, yargılamanın erkeklerin işi olduğu fikrinin ne kadar kökleşmiş olduğuna işaret ediyor. Justice Ruth Bader Ginsburg fought to the end, through her cancer, with unwavering faith in our democracy and its ideals. That’s how we remember her. But she also left instructions for how she wanted her legacy to be honored. My statement: https://t.co/Wa6YcT5gDi— Barack Obama (@BarackObama) September 19, 2020 Müthiş bir zihin Başkan Bill Clinton, Ginsburg'u Yüksek Mahkeme'ye aday göstermeye karar vermesinden çok önce, Ginsburg bir akademisyen olarak ün yapmıştı (Rutgers Üniversitesi'nde tam zamanlı hukuk öğreten ikinci kadındı ve Columbia Hukuk Fakültesi'nde kadrolu profesör olan ilk kadındı. ). Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği'nin cinsiyet eşitliği kampanyasına liderlik eden feminist bir davacı olarak da biliniyordu. Ginsburg'un Yüksek Mahkeme'ye adaylığı tartışmasız bir atamaydı. Ölçülü bir ılımlı olarak kabul edildi ve Senato tarafından üçe karşı 96 oyla onaylandı . Kendisinin “ radikal doktriner bir feminist ” olduğuna dair bazı endişeler olsa da , Amerika Birleşik Devletleri Columbia Circuit Bölgesi Temyiz Mahkemesi'ndeki sicili (1980'de Başkan Jimmy Carter tarafından atandı) sicili ile desteklendi. Ginsburg peşinde 1970s geçirmişti bir dava stratejisi o olsa da - Güvenli kadının eşitlik açıklamak onu olarak daha geniş anlamda yaklaşım kadın erkek eşit vatandaşlık statüsü anayasal ilkesi. Bir dizi vakada, kurmaya çalıştı cinsiyet, ırk gibi, yeteneklerle gerekli hiçbir ilişkisi olmayan görünür, değişmez bir özelliktir. Buna ek olarak, cinsiyete dayalı yasal sınıflandırmaların, ırk temelinde ayrımların veya sınıflandırmaların olduğu durumlarda gereken "sıkı incelemeye" tabi olması gerektiğini savundu. Daha açık bir şekilde ifade etmek gerekirse, cinsiyet temelinde güvercin avcılığı anayasaya aykırı olmalıdır. Onun Tartışmanın özü, erkek ya da kadın davacıların hareket edip, Kanun kapsamında farklı erkek ve kadın tedavi olmasıydı yardımcı kadını, toplumumuzdaki erkeklerin işgal ettiğinden daha aşağı bir yerde tutun. Sahanın dışında - ve içeride de Feminist teorisyenler, bazen kadınları dışlayarak erkekler tarafından tasarlanan bir hukuk sisteminin kadınlar için eşitliği sağlamak için ne ölçüde tamamen sahiplenilebileceğine dair çekincelerini dile getirdiler. Bazı feministler hukuk reformu olasılığında çok umut vaat ederken, diğerleri daha ihtiyatlı davrandılar. Bu gerilim, Profesör Mari Matsuda'nın önerdiği iki yönlü stratejide yansıtılır - " mahkeme salonunun dışında durma " zamanları ve " mahkeme salonunun içinde durma" zamanı vardır . Ginsburg'un yaşam ve hukuktaki mirası, ikinci yaklaşımı yansıtıyor. Onun durmak yaklaşım hukuk Onun inanç yansımaktadır içeride mevcut yasal kategoriler dönüştürmeye (kelimenin tam anlamıyla bir litigator ve yargıç olarak) duruşma salonuna. Bu şekilde yaklaşımı radikal olmaktan çok yeniden yapılandırıcıydı (ki bu onun zamanına göre bazı düşüncelerinin radikal olmadığı anlamına gelmez). Ginsburg, cinsiyet rollerini yeniden inşa etmeye çalıştı ve hem erkeklerin hem de kadınların cinsiyete dayalı klişeler tarafından azaltıldığını vurguladı. Daha da önemlisi, Ginsburg basitçe biçimsel eşitlik peşinde koşmadı (eşitliğin herkese aynı şekilde davranılarak sağlanacağı fikri). Aksine, bir fırsat eşitliği ilkesi olarak olumlu ayrımcılık yapılmasını savundu . Radikal değişimden ziyade kademeli değişimden yana, böyle bir yaklaşımın geri tepme potansiyelini en aza indireceği görüşünü yansıtıyordu. Dönüm noktası niteliğindeki 1973 tarihli Roe v Wade davasında (ABD üreme haklarının dayandığı dava) benimsenen stratejiye yönelik eleştirisi ve bu noktada feminist ortodoksiden ayrılışı, kademeli yaklaşma tercihini yansıtıyordu. Banktaki Miras Ginsburg'un Yargıtay'a hukuki katkıları 1970'lerde başladığı mirası sürdürdü. 1996'daki en önemli çoğunluk görüşlerinden biri, Virginia Askeri Enstitüsünün kadınları kabul etmesini gerektiriyordu. Daha da önemlisi, bunun nedeni, cinsiyete dayalı ayrımlar yapmak için “aşırı derecede ikna edici gerekçelendirme” sağlayamamış olmasıdır. Bu standart, ırk temelinde sınıflandırmaları içeren durumlarda gereken “sıkı inceleme testinin” gerisinde kalsa da, yine de önemli bir eşitlik ilkesini sağlamlaştırdı. Ama belki de, kürsüdeki yalnız kadın olduğu yıllarda (Başkan Barack Obama'nın 2009'da Sonia Sotomayor'u ve 2010'da Elena Kagan'ı atamasından önce) kabarcıklı bir şekilde ortaya çıkan yargısal muhalifleri, daha geniş kitleleri gerçekten ele geçirmiş gibi görünüyordu. halkın hayal gücü ve onu zeitgeist'e fırlattı. Oylama Hakları Yasası ile ilgili bir davadaki 2013 muhalefetinin ardından küresel bir feminist simge statüsüne ulaştı. Onun şerefine bir Tumblr hesabı açıldı ve ona “Notorious RBG” (rapçi Biggie Smalls'un takma adı Notorious BIG'den alınan bir başlık) takma adını verdi. Bir 2018 belgeseli RBG , mirasını ve statüsünü kültürel bir simge olarak anlattı ve 2018'de Cinsellik Temeli Üzerine bir sinema filmi erken yaşamını ve vakalarını tasvir etti. Ginsburg'un şöhreti, mahkemede geçirdiği süre boyunca kesinlikle genişledi - ancak bu, daha liberal veya ilerici kaynaklardan bile tartışmasız veya eleştirisiz olduğu anlamına gelmiyor. Kararları (örneğin, Yerli Amerikalılar ve egemenlik hakkında belirli bir karar ), ırk ve milli marş protestoları hakkındaki yorumları ve çok partizan olduğu için eleştirildi - özellikle de Başkan Donald Trump'a yönelik eleştirilerinde. ( Ona "sahtekar" dedi ve sonra özür diledi .) Büyük bir miras Ginsburg'un feminizmi veya şöhreti, bir yargıç olarak meşruiyetini baltaladı mı? Yargı mirası ve meşruiyet sorunları karmaşıktır ve kaçınılmaz olarak kurumsal, siyasi ve yasal normlar tarafından şekillendirilir. Önemlisi, bir avukat ve bir yargıç olarak yaptığı katkılar, daha önce tarafsız ve nesnel olarak kabul edilen hukuki kuralların ve yaklaşımların gerçekte erkeksi bir dünya görüşünü yansıttığını göstermek için çok şey yaptı. 25 yılı aşkın bir süre önce Ginsburg , kadınların Yüksek Mahkeme'ye daha düzenli bir şekilde atanmasını istediğini ifade etti : Nitekim, hayatım boyunca, Yüksek Mahkeme Bankasında üç, dört, belki de daha fazla kadın görmeyi bekliyorum, aynı kalıptan değil, farklı tenlerden oluşan kadınlar. Evet, önümüzde kilometrelerce var, ama Başkan Thomas Jefferson'un dışişleri bakanına söylediği günden bu yana ne kadar mesafe kat ettik: "Kadınların [kamu] ofisine atanması, halkın hazırlıklı olmadığı bir yeniliktir." Ginsburg'un Yüksek Mahkeme'yi iki kadınla, Kagan ve Sotomayor'la paylaşmaya gelmesi, ona kadınların “kararların alındığı yerlere” erişiminin en azından geçici olarak güvenli olacağına dair bir umut vermiş olmalı, bazen zor kazanılan feminist kazanımlar bazen zayıf gelse bile en iyi. Ginsburg, hayatının ve kariyerinin her alanında bir öncüydü. Onu takip eden kadınlar, erkek imajına göre yapılmış bir hukuk sisteminde avukat ve yargıç olmanın ne anlama geldiğini güçlü bir şekilde yeniden hayal eden bir mirastan yararlanıyor. Kcasey McLoughlin Senior Lecturer in Law, University of Newcastle