Tüm kelimeler üşüyor sensiz, tüm hayaller eksik düşlerimdeKendimi aldatıyorum “mutluyum” diye, koca bir yalancı olduğumu aynaya baktığımda anlıyorum. Çıkageldin yine beklenmedik saatlerde aklıma, nemleniyor gözlerimYine rutubet kokuyor yüreğim, hiçbir havalandırma yok edemiyor bıraktıklarınıYüreğimin penceresini açınca hala sen koktuğunda anladım Vazgeçemediğimi... Yokluğunun peşine düşmüşken harflerSen kim bilir hangi satır başında sevda şarkıları söylüyorsun bilmediğim kadınlara Oysa ne çok sevmiştim seni, seninde beni sevdiğin gibi!İlk söylediğim gerçekmiş, ikincisi ise koca bir yalan!Gittiğinde değil, dönmediğinde anladım. Ben bu kadar severken, hiçbir zaman anlayamadım gerçeğiPapatya mevsimi de değil şimdiHangi yaprağın kaderine bırakacağım sevgi sözcükleriniO kadar da suladım ayaklarını, özenle ektim gözlerini tenimeÇocukların ulaşamayacağı yerde saklayanız yazıyordu yüreğini O yüzden bekledim olgunlaşmanıDaha kaç mevsim geçmesi lazım büyümen için söyle?Arıyorum hala, hiçbir neden yetmiyor yokluğunaGözlerin gözlerimden gidince anladım Ki sen başka kollarda bir avuntu ararken daha çok kanatıyordun yüreğiniŞimdi gel desem bin bir bahane, git desem hiç gelmedim ki diyeceksinO zaman söyle bana, bendeki bu yaralar kimin eseri?Hiçbir plastik cerrah yok edemiyor yüzümdeki çizgileriYinede ellerim üşürken böylesine, yoksun diye kızmıyorum artıkSuç bende üşüyorsam, yokluğunda değilGeceden sermeyi unutmuşum güneşiÇok üşengecim zaten bilirsin, sevmeye bile!Buzlarla bezenmiş ringe beyaz havluyu attığımda anladımÇok yoruldum sevgilive hiç durmak gelmiyor bu kez içimdenYokluğunu yok etmek için belki daha çok koşmalıydım sana...!Açık ara önde gidiyor şimdilerde ayrılıkYa sen soluklan biraz - yada ben biraz daha fazla süreyim izini...!