"Bugün medyada ve toplumda hala çok fazla ırkçılık var. Çocukların annelerinden alınması, Aborijin halkının, özellikle de çocukların ve gençlerin son derece insanlık dışı koşullarda hapsedilme oranları da dahil olmak üzere ciddi insan hakları sorunlarıyla karşı karşıyayız." Yapısal ırkçılık Avustralya'da ciddi bir sorun. Nüfusun yüzde üçünü oluşturan Yerli halk, Avustralya hapishane nüfusunun yüzde 29'unu oluşturuyor. Cape York Ortaklığı kurucusu Noel Pearson'ın belirttiği gibi, Yerli Avustralyalılar gezegendeki en çok hapsedilen insanlardır. 1990 ve 1995 yılları arasında, Yerli halkın gözaltında ölme olasılığı Yerli olmayanlara göre 16,5 kat daha fazlaydı. Ancak Kraliyet Komisyonu'nun Gözaltında Aborijin Ölümleri ile ilgili araştırma yapmasından yaklaşık 30 yıl sonra, Yerlilerin hapsedilme oranı iki katına çıktı. Aborjin Avustralyalı aktivist ve insan hakları avukatı Hannah McGlade, BM'de alınan kararların hükümetleri hâlâ ayrımcılığa maruz kalan yerli halkların haklarını iyileştirmeye zorlayabileceğini söylüyor. Hannah McGlade, Yerli Sorunları Daimi Forumunda Kurin Minang Noongar halkını temsil ediyor. Bayan McGlade, Forum'un 17-28 Nisan tarihleri arasında gerçekleşen 2023 oturumu sırasında BM Genel Merkezinde UN News'e konuştu. “Gençliğimde topluluğumda bir aktivist oldum. İnsan hakları durumumuzu iyileştirmeye yardımcı olabileceğimi düşündüğüm için hukuk okumaya karar verdim. Uluslararası insan hakları alanında bir yüksek lisans derecesi alacak kadar şanslıydım, bu yüzden bunu uluslararası forumlarda elimden geldiğince kullanıyorum ve ayrıca Avustralya'daki reformları savunuyorum çünkü insan hakları durumumuz çok vahim. Halkım Noongar, İngilizler tarafından topraklarından zorla alındılar ve temelde köleleştirildiler: büyük büyükannem sözleşmeli bir çocuk işçiydi. Dönemin çok acımasız yasalarına direnen insanlar hapsedildi ve ülkelerinden zincirlerle bir ada hapishanesine götürüldü ve burada birçoğu öldü. Aborijin çocukları, asimilasyon adı verilen bir politikanın parçası olarak toplu halde ailelerinden zorla uzaklaştırıldı . Bu bizim şiddet dolu tarihimiz. Ben büyürken, ırkçılık ve yerli gençler de dahil olmak üzere Aborijin halkının polis tarafından hedef alınması; Kadınlara karşı şiddet; toprak haklarımızın reddi; ve yoksulluk. Kodlanmış ırkçılık, haklar reddedildi Bugün medyada ve toplumda hala çok fazla ırkçılık var. Çocukların annelerinden alınması, Aborijin halkının, özellikle de çocukların ve gençlerin son derece insanlık dışı koşullarda hapsedilme oranları da dahil olmak üzere ciddi insan hakları sorunlarıyla karşı karşıyayız. Avustralya, açıkça ırkçı, aşağılayıcı bir dilin kullanıldığı, büyüdüğüm ülke değil. Ama artık daha fazla kodlanmış ırkçılık var. Örneğin Aborijin çocuklarına yönelik çok üzücü bir cinsel istismar konusu, çocukları ailelerinden uzaklaştırmak için bahane olarak kullanılıyor. Haklarımızın tanınmasına, hatta kendi ulusal yerli bedenimize sahip olma hakkımıza bile, bu çağda tartışılmaması gereken çok fazla direniş var. Hükümetin kendi verilerine göre, bazı yönlerden haklarımız durumumuz kötüye gidiyor. Aborijin halkının daha fazla hapsedildiğini görüyoruz; daha fazla Aborjin çocuk annelerinden ve ailelerinden alınıp kültürel kimliklerini kaybettikleri yerli olmayan ailelere giderek daha fazla götürülüyor; ve daha fazla Aborijin intiharı da görüyoruz. Bunlar kolonizasyonun şok edici, devam eden etkileridir ve sistemik ve kurumsal ırkçılık ve ayrımcılığın bu sorunların ana itici gücü olduğunu biliyoruz. Parlamentoda söz sahibi olma mücadelesi Bazı iyileştirmeler oldu. Şimdi, Avustralya Anayasasını değiştirmek, Aborijin halkını etkileyen konularda danışılacak ve duyulacak demokratik olarak seçilmiş bir Aborijin sesini parlamentoda yüceltmek için ulusal bir referanduma bakıyoruz. Bu, Anayasa'da tarihi ve çok önemli bir reformu temsil eder. Bu değişikliği yapacağımızı gerçekten umuyorum. Ama elbette biz bir azınlığız, nüfusun sadece yüzde dördü ve Avustralyalıların çoğunluğunun reform lehine oy kullanması gerekecek. Ayrıca Avustralya'yı BM Yerli Halkların Hakları Bildirgesi'ne dayalı bir ulusal eylem planı benimsemeye çağırıyoruz . Bu, 2014'teki Dünya Yerli Halklar Konferansı'nın bir tavsiyesiydi ve hala gerçekleşmedi. Avustralya, yerli halklara ilişkin uluslararası taahhütlerine saygı duymadan uluslararası düzeyde liderlik iddiasında bulunamaz. Uluslararası hukukun gücü Bu Forum, yerli insan hakları sorunlarını dünya hükümetleri ve dünyanın yerli halkları ile birlikte gündeme getirmemiz için gerçek bir şans. Burada alınan kararlar ulusal düzeyde bağlayıcı olmayabilir, ancak BM Üye Devletlerinin yerli halklar olarak haklarımızı gerçekten dahil etme ve koruma yükümlülükleri vardır. Bazen, davamızı BM nezdinde ve BM forumlarında savunarak ülkemizdeki yerel reformları etkileme şansımız daha yüksektir: BM, hükümetlerimizin saygı duyması gerektiğini bildiğimiz, hâlâ prestijli bir uluslararası forumdur. Avustralya'da yerli kadınlara yönelik şiddet sorununu ilerletmek için BM mekanizmalarını kullandım; Beş yılı aşkın bir süre boyunca, çeşitli BM anlaşma organlarına gittim ve bu konuyu ve hükümetin kaynakları tahsis etme ve ilgili politikalar geliştirme konusundaki başarısızlığını vurguladım. Bu, sonunda Avustralya Hükümeti'nin harekete geçme taahhüdüne yol açtı. Artık BM ve Dünya İşleri'nin bir parçasıyız. İklim değişikliği tehdidi ve geleceğimiz dengedeyken, bu diyalogda yerli halkların yerinin olduğu çok açık olmalı.” BM Yerli Sorunları Daimi Forumu Birleşmiş Milletler Yerli Sorunları Daimi Forumu (UNPFII), Ekonomik ve Sosyal Konsey'in üst düzey bir danışma organıdır. Forum, ekonomik ve sosyal kalkınma, kültür, çevre, eğitim, sağlık ve insan hakları ile ilgili yerli meseleleri ele almak için kurulmuştur. Altı zorunlu alana (ekonomik ve sosyal kalkınma, kültür, çevre, eğitim, sağlık ve insan hakları) ek olarak, her oturum tematik olarak belirli bir konuya odaklanır. Daimi Forum, özellikle yerli halkların sorunlarıyla ilgilenmek üzere yetkilendirilmiş üç BM organından biridir. Diğerleri, Yerli Halkların Haklarına ilişkin Uzman Mekanizması ve yerli halkların haklarına ilişkin Özel Raportör'dür. Forumun 2023 oturumu 17-28 Nisan tarihlerinde BM Genel Merkezinde gerçekleştiriliyor.