Birleşik Krallık parlamentosunda ve hükümetinde her zamankinden daha fazla kadın var - toplam 650 üyenin yaklaşık üçte birini oluşturuyor. Yine de, The Mail on Sunday gibi “Kargaları taşlayın! Tories, Rayner'ı Boris'in dikkatini dağıtmak için Temel İçgüdü hilesi yapmakla suçluyor”. İsmi açıklanmayan bir kaynak, Labour'un genel başkan yardımcısı Angela Rayner'ın parlamento oturumları sırasında başbakanın "dikkatini dağıtmak" için bacak bacak üstüne atıp bacak bacak üstüne attığını söyledi. Referans konusunda şüphesi olan varsa diye, makaleye filmden Sharon Stone'un ünlü görüntüsü eşlik etti .Bir kadın politikacıyı cinsel ilişkiye sokmak, sıradan bir meyve gibi görünebilir, ancak bu, siyasi söylemde yaygındır. Birçok ülkede kadın politikacılar ikilemde kaldı: basmakalıp kadınsı görünürsünüz ve görünüşünüze indirgenirsiniz, basmakalıp erkeksi görünürsünüz ve bir kır faresi olarak etiketlenirsiniz. Geleneksel olarak erkek egemen alanlardaki kadınların meşruiyetlerini baltalamak için cinselleştirilmeleri tipiktir . Well well well…The original source of the vile Sharon Stone smear? 7 January. ?Before all the memes, before any podcast, and before Tory MPs’ dishonestly claimed conversations.And where, might you ask, did it first appear?The Daily Mail of course.#BasicSmears pic.twitter.com/LwRs16hkKz— Angela Rayner ? (@AngelaRayner) May 1, 2022 Aslında araştırmalar erkeklerin kadınları hakimiyetlerini yeniden öne sürmenin bir yolu olarak otoritede nesneleştireceğini gösteriyor . Bu nedenle, erkeklerin dikkatini dağıtmak için cinselliklerini kullanan kadınların zararlı klişesini sürdürmek sadece cinsiyetçi bir eylem değil, bir kadının otoritesine meydan okumaktır. Görevlerini yerine getiren bir politikacı olmaktan çok, onu bir Jezebel kadını haline getiriyor. Bazıları, çifte standardın ne kadar keskin olduğunu vurgulayarak, 2019'da Avam Kamarası'nın ön koltuğuna asılmış Muhafazakar bakan Jacob Rees-Mogg'un gözleri kapalı ünlü bir fotoğrafını tweetledi. Tabii o sırada kimse onu Sharon Stone'u taklit etmekle suçlamadı. . Bu arada, ismi açıklanmayan bir Muhafazakar milletvekili, Avam Kamarası odasında defalarca porno izlerken görüldüğü iddia edildikten sonra soruşturma altında. Tragically, Jacob Rees-Mogg’s attempt to distract Keir Starmer with the Basic Instinct ploy proved unsuccessful. pic.twitter.com/96kfsiRvFR— Nicholas Pegg (@NicholasPegg) April 24, 2022 Rayner karalamasına yanıt olarak, Avam Kamarası sözcüsü Lindsay Hoyle, The Mail on Sunday editörü David Dillion ile bir toplantı istedi. Davet, basın özgürlüğü adına reddedildi – bu karar Boris Johnson tarafından destekleniyor gibi görünüyor. WATCH: @CommonsSpeaker describes the Mail on Sunday's article on Angela Rayner as "misogynistic and offensive".Hoyle is arranging a meeting with the editor of the Mail on Sunday and the chairman of the press lobby to discuss the issue. pic.twitter.com/IiFZ1RkFT7— TLDR News UK (@TLDRNewsUK) April 25, 2022 Böyle bir yanıt şaşırtıcı değil. Tabloidler tartışma yaratma işinde. Ancak, Mail'in mantığı anahtardır. Bir takip hikayesinde , makale Rayner'ın kendisinin de Temel İçgüdü karşılaştırması hakkında şaka yaptığını iddia ederek orijinal hikayesini haklı çıkardı. Şimdi sorumluluk Rayner'a geçiyor. Böyle bir manşet istedi çünkü güya kendisi böyle şakalar yaptı – gerçi onun yaptığı varsayılan podcast'i dinleyen herkes onun konuyla ilgili görüşü hakkında kendi sonuçlarını çıkarabilir. 'O sevdi' Gazetecilik düzeyinde, bu mantık, Mail'in kadın düşmanlığını yayarken sadece ifade özgürlüğünü kullandığı iddiasıyla çelişiyor gibi görünüyor. Mail'in özgür basının bir görevi olarak yayınlaması gereken bilgi gerekliyse, Rayner'ın tepkisi karar verme sürecinde alakalı olmamalıydı. Savunmasında tepkisini vurgulamak, Rayner'ı gereksiz yere durumun içine sürükler. Daha geniş olarak, bu olay, cinsiyet ayrımcılığını ve cinsel şiddeti haklı çıkarmak için kullanılan her türlü yaygın efsaneyi akla getiriyor . Dava bir kadını hedef aldığı için cinsiyetçi bir dil kullanmak için , mitler “bunu istedi”, “gizlice istedi” ve “gerçekten ciddi değildi”. Mitler , faili mazur göstermeye, kurbanı suçlamaya ve eylemden uzaklaştırmaya veya dikkati dağıtmaya hizmet eder. Bu durumda üçünün de gerçekleştiğini görebiliriz. Kadınları siyasette zayıflatmaya katkıda bulunan orijinal yasa, kısa sürede “özgür” konuşma tartışmasına dönüştü. Posta, Rayner bile güldüğü için sadece işini yapmakla mazur görülebilir. Bu bile, kadınların durumu daha fazla büyütmemek için potansiyel olarak tehdit edici durumlarda gülmeye nasıl şartlandırıldığını gözden kaçırıyor. Ve son olarak, Rayner'ın kendisi, nesnelleştirilmiş olarak gezinme sorumluluğu ile bağlanmıştır. Kendisine yöneltilen mecazlara nasıl tepki verip vermediğini haklı çıkarmak onun görevidir. Kadın düşmanlığına karşı çıkmak ya da sadece ondan uzaklaşmaya çalışmak, kolayca onun başarısızlığı olarak yorumlanabilir. Rayner'ın tepkisine daha fazla odaklanmak ve sözde gülmek (ki bunun doğru olmadığını söylüyor), kadınların kamusal alanda taşıdıkları bitmeyen yükü temsil ediyor. Parlamentodaki porno olayında, meseleyi raporlamak söz konusu adamın yanında oturan bir kadın milletvekiline bırakılmış görünüyor. Umursamıyormuş gibi görünen bir meslektaşı tarafından rahatsız edici bir duruma zorlanarak, soruşturma başlatmak için rahatsız edici bir adım daha atmak zorunda kaldı. Bir kadına gülümsemesi söylenir – bu sadece bir şakaydı – ama bu şaka onun hatası çünkü o gülümsedi. Profesyonel ortamlarda çok seksi giyinmeyin, aynı zamanda erkek gibi giyinmeyin - bu çok tehdit edici. Sesli bir feminist olmayın, ancak cinsiyetçilikle saldırıya uğrarsanız, tüm kadınları kusursuz bir şekilde temsil ettiğinizden emin olun. Bu kadar yıpranmış bir klişenin hala gazeteleri (veya daha doğrusu tıklamaları) satmak için kullanılabilmesi üzücü. Lindsey Blumell Lecturer in Journalism, City, University of London