Irak'taki yerinden edilme kamplarının hızla kapanması, koronavirüs salgınının ortasında 100.000'den fazla insanı barınaksız bırakabilir.
Norveç Mülteci Konseyi, yedi eyaletteki kamplardaki insanların çok az ihbar edilmeden zorla çıkarıldığını söyledi.
Hükümet onların menşe bölgelerine dönmelerini bekliyor.
Ancak bunların çoğu İslam Devleti (İD) grubuna karşı savaş sırasında imha edildi ve hala yeniden inşa edilmedi.
Aralık 2017'de resmen sona eren ihtilaf sırasında altı milyondan fazla Iraklı evlerinden kaçtı.
Uluslararası Göç Örgütü'ne (IOM) göre, tahmini 1,3 milyon kişi yerinden edilmiş durumda ve 4,7 milyon geri dönen kişinin yarısından fazlası yaşam koşullarının "ağır" olduğu bölgelere geri döndü.
Irak hükümeti Ağustos 2019'da kampları zorla kapatmaya başladı.
Bu yıl, kısmen Covid-19 salgını nedeniyle ayrılıklar önemli ölçüde yavaşlasa da, tüm kampları kapatma kararlılığını sürdürüyor.
Norveç Mülteci Konseyi (NRC) Pazartesi günü, Bağdat, Kerbela, Diyala, Süleymaniye, Anbar, Kerkük ve Ninova'daki kamplarda yaşayan binlerce ailenin aniden ayrılmak zorunda kalmasıyla ilgili aşırı endişelerini dile getirdi.
Birçoğunun, güvenlik izninin olmaması ve IŞİD gibi silahlı gruplarla bağlantılı oldukları algılanması nedeniyle hala tamamen yıkılmış ve kontrol noktalarında bloke edilme, hatta tutuklanma riski altında olan mahallelerden geldiği belirtildi.
NRC Genel Sekreteri Jan Egeland, "Kampları, sakinler evlerine dönmeye istekli veya mümkün olmadan önce kapatmak, yerinden edilme krizini sona erdirmek için pek bir şey yapmıyor. Aksine, çok sayıda yerinden edilmiş Iraklının bu kısır döngüde sıkışıp kalmasını sağlayarak onları, özellikle de şiddetli bir salgının ortasında, "diye uyardı.
Şimdiye kadar 600'den fazla hane, önümüzdeki hafta kapatılması planlanan en büyük kamplardan biri olan NRC tarafından yönetilen Hammam el-Alil kampını terk etti.
Musul'dan kampta yaşayan 49 yaşındaki Ahlam, "Burası benim evim. Beni neden evimden çıkardın? Evsiz kalacağız. Bana cenaze gibi geliyor. "
IOM'ye göre, geçtiğimiz haftalarda Bağdat ve Kerbela'daki kampları terk etmek zorunda kalan insanların neredeyse yarısı menşe bölgelerine dönemedi.
Birçoğu, şehirlerin ve kasabaların kenarlarında tehlikeli ortamlarda, hasarlı, güvensiz apartmanlarda veya bitmemiş binalarda, temel ihtiyaçlardan ve sağlık hizmetlerinden yoksun kalmaktadır.
NRC, Irak hükümetini, gerekli düzenlemeleri yapabilmeleri ve kontrol noktalarında geri çevrilmemeleri için menşe bölgeleriyle koordinasyonu sağlayabilmeleri için en az bir ay önceden kampların kapanması konusunda bilgilendirme çağrısında bulundu.
Bay Egeland, "Bu tür önlemlerin dışında herhangi bir şey, on binlerce yerinden edilmiş Iraklıyı sürekli yoksunluk, reddedilme ve şiddete maruz bırakacaktır."
