Carlos Aznarez Şili ve İsyanı, şiddetli yerel sansürün ve uluslararası basının başarısızlığının ötesinde haberlerde kaldı. Elbette, Piñera'nın demir diktatörlüğünün ve polis ve askeriyle üniformalı mafyasının ortasında Covid, açlık ve faşizme direnen bir insanlar olduğunu gizlemeye çalışıyorlar. Kendimizi içselleştirmek için, bu kez "El Rodriguista" web sitesinin direktörü Manuel Rodríguez Vatanseverlik Hareketi (MPMR) üyesi Leandro T. ve aynı adı taşıyan radyoda röportaj yaptık. Şili'deki İsyanla, ortak saksılarla neler olduğunu ve Sebastían Piñera'ya karşı mücadelelerinde popüler hareketlerin nasıl olduğunu öğrenin. -Genellikle önemli bir protesto günü olduğu için Latin Amerika Özeti'nden bu yana uzun süredir takip ettiğimiz 2 ve 3 Temmuz'dan bu son günlerin dengesini sormak istedik. -Evet, çok önemli çünkü hükümet, sistem, Şili güç seçkinleri, salgın ve toplumsal protesto meselesinden yararlanmak, korkuyu yaymak ve sokaktaki askerlerle baskıcı bir durum yaratmak için büyük çaba sarf etti, sokağa çıkma yasağı, yasalarla. Gerçekten, bu belli bir iş başardı, toplumsal hareketi bu özel korkuyu resmi medyadan disipline etti. 2 ve 3 Temmuz'da bu durum ülkenin büyük bir bölümünde geçen sene ekim seviyesinde değil, pandeminin durumu göz önüne alındığında önemli bir düzeyde protesto gösterisiyle kırılabilir. Tüm şehirlerden geçen Arica'dan Punta Arenas'a seferler yapıldı. Burada Büyükşehir bölgesinde büyük gösteriler yapıldı, güveç ve baskıcı güçlerle, hem polis hem de ordu ile yüzleşmek, şüphesiz pandeminin ortasında bir dönüm noktasıdır. Şimdi, geçen hafta sonu, 4 ve 5 Temmuz'da, özellikle Valparaíso'da, Buenos Aires tepelerinde ve ülkenin farklı bölgelerinde protestolar yapıldı. Bu nedenle, statükonun kırılması açısından olumlu bir denge kurmamız gerekecek ve bu, mevcut ihtiyaçların bir ürünü. -Her şey, bugünkü Şili'de ekonomik durumun artı Covid'in patlayıcı bir kokteyl oluşturduğunu gösteriyor. -Şili'de vahşi bir ekonomik ve sosyal kriz var, Latin Amerika Özeti ekonomik durumu da bildirdi, kötü oldu ve şimdi daha kötü. Kitlesel işten çıkarmalar, işverenleri destekleyen ve çalışanlara ve halka zarar veren iş kanunları Fuarlarda çalışan kayıt dışı ekonominin birçoğunun günlük yaşamlarını kazanamayacakları imkansızlığı ile. Dolayısıyla dramatik bir sosyal durum var ve hükümet, aldığı önlemlerle, yama önlemleri ve tüm iş tedbirleri. Bu günlerde orta sınıf olarak adlandırılan, dışarıda en fakir olanlardan daha iyi bir ekonomik duruma sahip olan işçiler için bir proje çıktı ve getirecekleri daha fazla borç almak. İnsanların borçlanmaya devam etmesini kolaylaştırırlar. Sosyal çözümler mevcut değil. Nasıl ilerleyeceğimizi göreceğiz. Bu durumun nasıl devam ettiğini göreceğiz, çünkü devam etmiyor. Umarım bu, çok kötü ve sapkın olan bu ülkenin yetkililerini temel değişikliklere zorlamak için daha yüksek protesto seviyelerine devam edecektir. -Günümüz protestolarla ilgili olarak dikkatimizi çeken bir şey, bir şekilde ordunun “olası bir kentsel gerilla” ile yüzleşmek için silah aldığını fark etmesi. Açıkçası silahlanmaya devam etmek iyi bir bahane. Fakat sizce kavga büyümeye devam ettikçe, bu günlerde sokağa çıkma yasağını uygulamak için yaptığı gibi orduya katılma fırsatı vereceği gibi bir baskı seviyesi olması muhtemel. -Ne olur, Ekim isyanlarından sonra, özellikle Kasım ayının ortalarında, özellikle kişisel görüşüme göre, belki herkes tarafından paylaşılmaz, güç elitleri tarafından bir tür yumuşak darbe oldu. Korktular. İsyanın güç seviyelerini, kitleselliği, dışarı çıkma gerçeğini görmek. Karar vermeye devam edemediler. Şüphesiz yönetişim sorgulandı. Ve aslında siyasi bir kast olan askeri sınıf, askeri sınıf da dahil olmak üzere güç elitleri, Şili'de neoliberalizme öncülük eden işadamları, durumu nasıl durduracaklarını, tarafından kızartma tavası. Sözde yumuşak darbenin ilk tarafı, siyasi kastın bu aldatıcı siyasi anlaşmasıydı, isyanı yatıştırmaya çalışan bir plebisit. Aldıkları diğer önlemler polis ve askeri tedbirlerdi. Bu önlem, ulusal istihbarat teşkilatı olan Carabineros İstihbaratı adı verilen ANI'nin Silahlı Kuvvetler direktifi Şili'deki istihbarat gücünü ortadan kaldırmaktı. Ayrıca farklı seviyelerde silah satın almak için önlemler aldılar, donanmalarda, Orduda, Hava Kuvvetlerinde ve elbette Carabineros'ta ihalelere başladılar. İsyanı yatıştırmak için silah satın almak, ama isyan hala elden çıkıyordu, tabiri caizse ve öyle olacağını gösteren daha yüksek bir seviye elde etti, bu nedenle Silahlı kuvvetlerin hazırlanması geçen yıldan beri, ya da her zaman, Haiti'deki Şili askeri işgalinin deneyimini çizdi. Haiti'de birkaç yıl var, yolsuzluk skandalları, Kolombiya ve Amerikalılarla temaslar vardı. Aslında, burada Concon'da Silahlı Kuvvetleri baskıya hazırlayan bir Amerikan üssü var. Sadece ülkenin savunması için değil, alıntılarla değil, bunun için iç düşman olarak adlandırıyorlar. Ve şimdi harekete geçirilmiş insanlar olan iç düşman ortaya çıktı. Bu nedenle, hazırlanıyorlar, TOM'larını, Askeri Operasyon Tiyatrosunu güncellediler ve salgın, parmaklarına bir halka olarak geldi, çünkü tüm kontrolleri güncellenebilir. Silahlı kuvvetler içindeki tüm yolsuzluk krizi bile iç düşman etrafında birleşti. Ayrıca, yerli ve Mapuche halklarının gerilla grubunun gerçek varlığının yoğunlaştığı, özellikle de Askeri ya da paramiliter eylemleri, bunu demek istiyorsak, İspanyol ormancıları ve ülkenin güneyindeki diğer ülkelerden olanları kovmak için arttı. Bu nedenle ordu bu aylarda şüphesiz bu ülkeye gelen büyük bir toplumsal çatışmayla yüzleşecekleri yolu güncelledi. - İkincisiyle ilgileniyorum, güney militarize edildi, biliyoruz ki, Mapuches'un gerilla eylemlerini açıkça gerçekleştiren kısmında eylem grupları ortaya çıktı. Santiago de Chile'den güneye doğru bu Mapuche güneyine nasıl görüyorsunuz? Sadece ormancıları kovmakla kalmayıp aynı zamanda kendi kaderini tayin planları da yapıyor. -Ortada, Şili'de doğmakta olan güç alternatifleriyle ilgili bir şey var. Popüler hareketin ifadesi. Son 40 ya da 50 yıldan yeni bir şey ya da daha fazlası, geçen yüzyıl ve şimdiki demek istiyorum. Mapuche yoldaşlarının radikalleşmiş askeri ifadesi ortaya çıktı. Bölgelerini işgal eden büyük şirketlerin taciz edilme politikasındalar ve belirledikleri amaç onları topraklarından atmaktır.CAM (Coordinadora Allauco Malleco) sözcüsü Hector Llaitul ve diğer liderler tarafından tanımlanan bir süreçte İyi bilinen, uzun ömürlü direnç değildirler. Bu onların politikasıdır, aynı zamanda güneyin yıllardır askerileştirildiğini ve bu isyanın ifadelerinin en radikal olmadığını da düşünmeliyiz. Ekim ve Kasım aylarında Santiago, kuzey, Antofagasta veya Valparaíso'daki bu günlerde yapılan güçlü protestoları analiz edip, güneydeki olaylarla karşılaştırırsanız, orada aynı güçle yaşamadıkları görülebilir. Aynı senatör Huechumilla. Mapuche kökenli ancak iktidar elitlerinin bir parçası olan bir Hıristiyan Demokrat, bölgesinde durumu göz önünde bulundurarak, bölgede daha düşük toplumsal isyanın olduğu yerle övünüyordu. Bu yüzden paralel bir süreç olduğunu söyleyebilirim, elbette bir araya geliyorlar ve geri besleniyorlar ve farklı özelliklere sahipler. Mapuche mücadelesinin ifadesi uzun zamandır devam ediyor, Şili halkının öneme sahip seviyelere referans olarak almayı arzuladığımız bu yılların radikalleşmiş ifadesi. Şili'de Şili halkından gerillalar var, Şu anda zorluklarla görüyorum. Ben net göremiyorum. Özellikle, Şili kasabasında protesto ifadesi uyandı, çok yönlü oldu, bence önümüzdeki aylarda böyle olacak. Ama oluşumda popüler bir efsane olan büyük bir zorluk var, bu oluşumun bir güç alternatifi olmak için yeterli olup olmadığını bilmediğini, diyelim ki, bu döngüde olgunluğa ulaşıp ulaşmayacağını bilmiyorum. Elbette, bu zamanda ya da gelenlerde olgunlaşacaktır. Fakat Marksist solun ya da kendimi eleştirel bir şekilde kaydettiğim Marksist gibi davranan gerçeğine dayanarak, halk hareketinde hegemonya ya da olması gerektiği gibi ifade etme yeteneği yoktur. Çünkü burjuvaların gitmesi için, onların yerini alacak bir güç olmalı, gitmeyecekler, dışarı atılmalıdırlar. Seçkinlerin, güçlülerin gücünün yerini alacak olan popüler güç nedir? Bu hala gelecekte olan bir durum. Şili Dışişleri Bakanı Teodoro Ribera, geçen yıl İspanya gazetesi El País'e verdiği bir röportajda, hükümetin vizyonu olan Şili'deki sosyal protestoyu postmodern bir protesto olarak sınıflandırdı. Çünkü kiminle diyalog kuracak, eski toplumsal çatışma kavramlarında olduğu gibi müzakere edilecek kimse yok. Yani yeni bir şey, halkın liderliğinin olduğu yerde, insanlar öncünün önündedir. Solun sahip olduğu kriz budur. Popüler bir aktivist olarak ait olduğum solumda, bir isyan ruhu var, ama bu isyan hala iktidarın alternatifi olabilecek, politik bir programı yükselten güçlü sosyal koordinasyonlarda gerçekleşemiyor ve gerçekleşmiyor. Milyonlarca talep var, ancak onları belirli bir bakış açısından yönlendirebilecek kimse yok. Zor, liderlik yok, birden fazla liderlik var ama her liderlik halk hareketinden de zengin, onlar zengin ve güçleri. Bu isyan, protestonun benzersiz bir liderliğini tanımıyor, eylemini tanıyor. - Belki de bu paradoksal şeydir, belki de o hareketin zenginliğidir ama aynı zamanda açıktır. Sokakta, protestoda heterojenlik zenginliği ile hükümeti ve sistemi yerinden edebilecek siyasi örgütte bir araya gelmeme açığı arasındayız. Siz kendiniz, Şili'deyken duydum, Piñera'nın düşüşü ile sabit olmadığını söylüyorlar, çünkü sadece sistem her zaman değişiyor. - Analiz ettiğimiz şey, kısa vadede, bir ay demiyorum, bir yıl diyorum, bilmiyorum, neoliberalizmin tükendiği, özellikle de dünya çapında bir değişim olduğu için. Şunu söylemek gerekirse, hiçbir şey Şili olmayan tüm dünya ile devasa bir ilişki içinde olan Şili ekonomileri gibi. Diktatörlük dönemine kadar tüm Şilililer için ürettiğimiz fasulyelerin, hükümetin yaptığı sepete bağlı olarak, 1980'lerde bugün Kanada'dan ve Arjantin'den satın alınması gerektiğini düşünün. Şili'nin fasulyenin Şili olduğunu söylemesi yalan. Fasulye başka yerlerde üretiliyor, artık sürdürülebilir olmayan açık bir ekonomimiz var. Yeni kapitalizm, gelecek olan ya da yeni gelen toplumlar, hiçbir şey üretecek kapasiteye sahip değiliz. Bu ülkede sanayi yok, her şey monokültür. Balıkçılık, ormancılık, madencilik işlevini sürdürüyor, çünkü krizde olan iç ekonomi. Yani bir dünya krizi var ve Şili tipi neoliberalizmin yeri yok, bu yüzden bir dönüşüm olmalı. Sorun şu ki bu dönüşüm nedir, neoliberalizm sonrası ve hala atılması gereken şey. Hala yapılması gereken bir süreç var. Ama diyelim ki, isyanın izinden, durumdan dolayı, dünyada meydana gelen değişimlerden dolayı olacağını düşünüyorum, ama sorun onun yerini alıyor. Şimdiye kadar popüler bir değişim alternatifimiz yok, aynı sistem onun yerini alacak. Önceki refah devleti olmayan bu refah devleti ve Kolombiya tipi ordu, İsrail tipi bunun için hazırlanıyor, Birleşik Devletler türü. Sorun burada tehlikede. Burada her şey devrimcilere bağlıdır, çünkü gerçek, derin bir değişim isteyen insanlar, popüler bir hareket olarak gücün alternatifi bu durumdadır. Şili halkı isyanda olduğundan, farkına varmışlar ama her birimiz gibi çelişkilerle doludurlar. Örneğin, birkaç gün önce, güneyde orman hakimiyetini harekete geçiren bir hukuk devleti talep edildi. Başka bir deyişle, işçiler protesto ettiler, çünkü onu yaktılar, Mapuche isyancı kuvvetleri, bazı orman makineleri. Bu tür bir sorun, başka yerlerdeki diğer işçi türlerinde veya aynı zamanda kınamayan sakinlerde, Cartagena'da, ışıktan asılı duran insanlarda, gerekliliğin dışında yaptıklarını bilerek. O zaman Şili halkındaki güç tartışmalıdır. Ne yazık ki, manevra kabiliyeti vardır, ancak manevra kabiliyeti alternatifleri yükseltme konusundaki zayıflığımızdan kaynaklanmaktadır. Kriz çok büyüktür, ancak her kriz derin değişikliklerle sonuçlanmaz, çünkü sistem manevra kabiliyetine sahiptir. -Nihayetinde, Ekim Plebisiti hakkında, bu Pinochetist Anayasanın hala devam eden değişimini "onaylıyorum" ya da "onaylamıyorum" diyen isyanın halkı, bir şeyler yapacaklarsa ne yapacaklar. - Farklı vizyonlar var, pandeminin yeni bir durum ortaya koyduğuna inanıyorum. Salgından önce, isyanın popüler sektörü harekete geçti, dolandırıcılıkla karşı karşıya olduğumuzu, çözüm olmak istedikleri siyasi kastın manevrasıyla karşı karşıya olduğumuzu açıkça düşündük. Ve hepimiz biliyoruz, Şili'de, çünkü bunu hissediyoruz, duygularımızda, vizyonumuzda, analizimizde, mevcut siyasi kasttan iyi bir şey gelmeyecek. Bu, iş dünyası için siyasette olan en ilerici insanlar da dahil olmak üzere çoğunluktur. Temel değişiklikler yapmak için orada değiller ve eğer birisi iyi hislere sahipse, belki biri yapacaksa, iş politikası için bunun için yapılmış bir sistemde hapsedilir. Yani kötü politika. Ama aynı zamanda adamlar akıllı, Özellikle medya etkisi ve isyana katılan, artık Piñera'yı sevmeyen ve değişim isteyen önemli sayıda insanın "onay" için oy kullanma alternatifini gördükleri hissini ürettiler. Ve böylece, bir tür popüler "onay" oldu. Bu adamlara güvenmeden bile, bu değişikliklerin oylanması gerektiğini düşünen insanlar. Yani sorun bu sürecin nasıl yapılacağıdır. Plebisitlere isyanla katılma süreci ya da plebisitlere isyansız katılmak istedikleri bir süreçse. Açıkçası dolandırıcılık gören bizler isyanla devam edeceğiz. Oylamanın bazı değişiklikler yapabileceğine inanan popüler sektör, daha sonra isyanda da devam edecek. İsyan evet ya da evet olarak devam etmeli. Oylama veya oy kullanma. Arka planda değişiklik yapmanın anahtarıdır. Neoliberalizmi kovmak için gerisi bir yalandır. Bütün bunlar göreceğiz. Bir süreç içinde. Salgının azalması gerekiyor, ancak kısıtlama veya Piñera adında bir başkomutanla birlikte yaşadığımız bu gerçek askeri polis durumu için, tüm bu zorlayıcı önlemlerin devam ettiğini iddia edecekler. Ve köyde, bu muhtemelen tolere edilmez. Ağustos sonunda veya Eylül ayında hangi seferberlik durumunda olacağımızı kendimize sorarsak, bunun aşağı inmeyeceğini düşünüyorum. Her şey plebisitin (sonunda yapılırsa) sosyal bir efervesansın ortasında gerçekleşeceğini gösterir, çünkü pandeminin şiddetlediği ekonomik sorunlar acımasız olacaktır. Burada işverenler, bu iş süspansiyonlarının çoğunun kalıcı olacağını, daha fazla insan işe almayacaklarını ve iş esnekliğini en üst düzeye çıkarmaya çalışacaklarını zaten söylemişlerdir. Toplumsal bir toz fıçı ile karşı karşıyayız, sistem bunun için manevra yaptığını biliyor, siyasi kast da bunu biliyor ve bunun için manevra yapıyor ve insanlar seferberliği teşvik etmeye devam etmeli. En azından ait olduğum sosyal sektörden, manevi, politik ve organik bakış açısından, tabiri caizse, bir değişim için oynamalıyız. Ama ısrar ediyorum, değişim alternatiflere sahip olmak demek ve bunu görmek en zor olan şey. sistem bunun için manevra yaptığını biliyor, siyasi kast da bunu biliyor ve bunun için manevra yapıyor ve halk seferberliği teşvik etmeye devam etmek zorunda. En azından ait olduğum sosyal sektörden, manevi, politik ve organik bakış açısından, tabiri caizse, bir değişim için oynamalıyız. Ama ısrar ediyorum, değişim alternatiflere sahip olmak demek ve bunu görmek en zor olan şey. Sistem bunun için manevra yaptığını biliyor, siyasi kast da bunu biliyor ve bunun için manevra yapıyor ve halk seferberliği teşvik etmeye devam etmek zorunda. En azından ait olduğum sosyal sektörden, manevi, politik ve organik bakış açısından, tabiri caizse, bir değişim için oynamalıyız. Ama ısrar ediyorum, değişim alternatiflere sahip olmak demek ve bunu görmek en zor olan şey. 10 Temmuz 2020 Rodríguez; Şili’de “Toplumsal bir toz bulutu ile karşı karşıyayız ve İsyan devam edecek” https://t.co/flEVdQLRDa @teleSURtv @carlosaznarez— Habere Güven (@HabereGuven) July 12, 2020