Plastiğe karşı verilen savaş, çevreye yönelik daha büyük tehditleri gölgede bırakabilir. Çevre bilimleri, mühendislik, endüstri, politika ve hayır kurumlarından uzmanlarla yaptığımız işbirliği ile WIREs Water dergisinde, plastik kirliliğine karşı nispeten kolay eylemin çevresel ilgisizliği uygun şekilde maskeleyebileceği ve insanların yanlış yönlendirildiği endişelerini vurgulayan bir makale yazdık. alarm veren manşetler, duygusal fotoğraflar ve " yeşil yıkama " ile. Plastik, modern toplumun çoğunun dayandığı inanılmaz derecede yararlı ve çok yönlü bir malzemedir, ancak günümüzün en güncel çevre sorunlarından biri haline gelmiştir. Son birkaç yılda plastik kirliliği, iklim değişikliği ve biyolojik çeşitlilik kaybı gibi çevreye yönelik en büyük tehditlerden bazılarına benzer seviyelerde bireylerin, kuruluşların ve hükümetlerin eylemlerini teşvik etti. Bu kaygı sağlam temellere dayanmaktadır. Plastik kirliliği göze hoş görünmüyor, vahşi yaşamı karıştırabilir , yutulabilir , mide ve bağırsakları tıkayabilir ve zararlı kimyasallar taşıyabilir . Küçük parçalara, sonunda mikro plastiklere (5 mm'den küçük parçalara) parçalanarak besin zincirinde birikebilir. Ayrıca dünyanın en ücra yerlerinden bazılarında da bulunmuştur . Ancak plastiğe karşı yaygın bir düşmanlık olsa da, onlar olmadan yaşayamayacağımız, onsuz yaşamamamız gereken bir malzeme grubudur. Plastiğin kendisinin sorunun nedeni olmadığını ve bu risklerin farkına varılmamasının çok daha büyük çevresel ve sosyal felaketleri şiddetlendirdiğini savunuyoruz. Bazı kirlilik daha az görünür Daha az görünür olan bazı kirleticilerin çevresel etkileri iyi bilinmektedir. Karbondioksit ve metan gibi sera gazları küresel ısınmaya katkıda bulunur. Atmosferdeki ince parçacıklar solunum yolu hastalıkları ile ilişkilidir ve dumanın önemli bir bileşenidir . Ve Çernobil nükleer felaketinden kaynaklanan radyasyon , dışlama bölgesini ele geçiren vahşi yaşamı etkilemeye devam ediyor. Ancak toplum, çevreyi çoğu insanın bildiğinden daha fazla şekilde kirletiyor ve plastik kirliliği endişesi yaygınlaşmadan çok önce yaptı. Tarım, besin maddelerinin aşırı zenginleşmesine ve böcek ilacı kirliliğine yol açar . Elektronik cihazlar, araçlar ve binalar , ömürlerinin sonunda çevreye sızan ve çıkarıldıkları yerden üflenen ve yıkanan çok çeşitli toksik metallere ihtiyaç duyar . Kanalizasyona aktarılan ve vücudumuz tarafından tamamen metabolize edilmeyen (tüketilmeyen) ilaçlar da nehirlere ve göllere girebilir. Günlük tüketimin bu daha az bilinen gerçekleri çevreyi bozar ve yaban hayatı için zehirlidir. Plastik gibi parçacıklar yerine kimyasallar olarak, bu kirleticiler plastikten çok daha hareketlidir ve toksik metaller söz konusu olduğunda daha kalıcıdır. Plastik kirliliği, bu uygunsuz gerçeklerden uygun bir dikkat dağıtma sağlar. En üstteki siyasi mevzuattan başlayarak, plastik kirliliğine karşı yüksek profilli eylem, çevresel etkisiyle orantısız olmuştur. Örneğin kozmetikte mikro boncukların yasaklanması , sorunun yalnızca çok küçük bir kısmına hitap etti. Bu, mikro boncukların çevrede bulunmadığı veya çevre için bir risk oluşturmadıkları anlamına gelmez. Ancak iktidar konumunda olanların - bilim adamları, endüstri, medya, politikacılar - bağlamdan yoksun araştırma ve çevre politikasını yayarak izleyicileri yanıltmama yükümlülüğü var. Plastiğe değil ürüne odaklanın Plastik, çevredeki insan kaynaklı materyallerden sadece bir tanesidir. Polyester veya naylon gibi plastik tekstil elyafları , kirliliğin belirgin bir şeklidir , ancak son zamanlarda çevre örneklerine hakim olduğu bulunan yün ve pamuk gibi doğal elyaflardır . Biyolojik olarak parçalanabilir olsalar da, bu doğal lifler bozunduğunda , boyalar gibi zararlı kimyasalları çevreye sızdırabilirler . Bazen plastik şişe kirliliğine çözüm olarak tanıtılan cam ve alüminyum, yerini aldıkları plastiklerden daha fazla karbon ayak izine sahip olabilir . Ve bu alternatiflerin çoğu çevrede de devam edecek. Bir nehre plastik bir şişe atacak biri, alüminyum bir tenekesi varsa davranışını değiştirmeyecektir. Sorun plastik değil üründür. Kolaylık arzusu, bilgili tüketime değil aşırı tüketime dayanan endüstriler ve ilerleme değil popülerlik için bir politika kültürü, hepsi plastik konuşmanın temelinde yer alıyor. Ancak plastik kirliliği görebileceğiniz kısımdır. Yani ne yapmalıyız? "Plastik" ve "plastik kirliliği" çoğu zaman birbirine karıştırılır. Plastik kirliliği, sürdürülemez tüketim seviyelerinin, uygunsuz ürün tasarımının, zayıf atık yönetiminin ve samimiyetsiz politikanın görünür ve kolayca ilişkilendirilebilir bir belirtisidir. Sera gazı emisyonları, biyolojik çeşitlilik kayıpları, sömürücü işgücü uygulamaları ve kimyasal kirlilik ya bu kadar net görülemez ya da etkileri daha uzun bir süre boyunca gelişir. Ancak etkileri bir kez görünür hale geldiğinde, maruz kaldıkları ortamlar için genellikle çok geçtir. Bu yüzden görülemeyen kirlilik profilini yükseltmek için acil bir ihtiyaç var. Plastik kirliliği, benzeri görülmemiş düzeyde çevresel eylemi harekete geçirdi. Ancak başarılı olabilmek için bu eylemin, çevredeki plastiğin varlığından ziyade, kolayca kullanılıp atılan öğelerin aşırı tüketimi gibi gerçek nedenlere odaklanması gerekiyor. Aynı zamanda, diğer, daha önemli kirleticiler bağlamında plastik kirliliğini çerçevelemek için daha iyi bir iş çıkarmalıdır. Thomas StantonLecturer in Environmental Science, Nottingham Trent UniversityMatthew JohnsonAssociate Professor, Department of Geography, University of NottinghamPaul KayAssociate Professor in Water Quality, University of Leeds