Yeni tasarı, kapalı kapılar ardında tutulan özel bir mahkeme oluşturarak hayatta kalanlar için yasal seçenekleri genişletmek için tasarlandı. Kuala Lumpur, Malezya – Üç yıl önce üniversitedeyken Esma* kolunda sürekli bir ağrı hissetti ve kampüs kliniğine gitti. Muayene yatağında yattığında, doktor ondan elbisesinin üstünü açmasını istedi. Göğsünde bir yumrunun ağrıya neden olabileceğini ve sutyenini indirmesini söyledi. "Benden istediğini yaptım çünkü başta şüpheli bir şey yoktu. İşini yaptığını sanıyordum, ”dedi El Cezire'ye. Yakında aksini keşfetti. Doktor ona güzel göğüsleri olduğunu söyledi, birini öptü ve meme uçlarını sıktı. Neler olduğunu tam olarak anlaması yaklaşık 30 saniye sürdü. "Ben bir şey söylemedim. Çok şok oldum” dedi Esma. “Oturdum ve giyindim ve kolum için bana bir tıbbi reçete yazmak için koltuğuna geri oturdu - yaptıklarından ve hastalıktan bahsetmiyordu. Sonra ayrıldım." Malezya'da cinsel taciz raporları nadir değildir, ancak çeşitli yasal mekanizmaların varlığına rağmen, birçok kadın etkili tazminatın hala eksik olduğunu söylüyor. Geçen yıl Aralık ayında ilk meclis okumasını yapan, uzun zamandır beklenen Cinsel Taciz Karşıtı Yasa Tasarısının yakında yasalaşmasını umuyorlar. Bu ay ikinci okuma yapılacak. Tasarının hazırlanmasında oy hakkı olan Kadın Avukatlar Derneği'nden Daniella Zulkifili, “Bu tasarı, herhangi bir bağlamda, herhangi bir kişi için geçerli olacaktır” dedi. Mevzuat, cinsel taciz yasalarının mevcut, parça parça uygulamasını genişletecek ve işyerinin ötesine geçerek eğitim kurumları, klinikler, toplu taşıma, spor kulüpleri ve hatta çevrimiçi olarak herhangi bir ortamda meydana gelen olayları kapsayacaktır. Onlarca yıllık tartışma Kadın hakları aktivistleri için uzun bir mücadele oldu. Cinsel tacizle ilgili daha kapsamlı yasalar için ilk tartışmalar 1990'larda başladı. Ancak siyasi irade eksikliği nedeniyle, gerçek ilerleme ancak 2018'deki seçimlerin Malezya hükümetinde bağımsızlıktan bu yana ilk kez bir değişikliğe yol açmasıyla gerçekleşti. Daha sonraki siyasi manevralar, eski muhafızların bir kısmını yeniden iktidara getirdi, ancak yasa tasarısı ilerlemeye devam ediyor. Şimdi 21 yaşında olan Esma, böyle bir eylemin yalnızca varlığının hayatta kalanların suçun ciddiye alındığını hissetmesine yardımcı olacağını düşünüyor. “Zihinsel olarak bana çok yardımcı olacağını düşünüyorum. Daha hızlı iyileşebilirim” dedi. “Ne zaman karakola ya da mahkemeye gitmem gerekse, olanları yeniden hissetmeye başlıyorum. Devam edemiyorum.” Esma, saldırıya uğradıktan hemen sonra olanları üniversite danışmanına anlattı, ancak yetkilinin onun hikayesine şüpheyle yaklaştığını hissetti. Ertesi gün, doktorun aramalarını görmezden geldi ve doktor, göğsünde bir şey olabileceğini ve bir uzmana muayene etmesi gerektiğini söyleyen bir mesaj attı. Esma ertesi gün bir tarama yaptı, ancak endişelenecek bir şey bulamadı. Aynı gün polise gitti. Sağlık görevlisi daha sonra Malezya Ceza Kanunu'nun 354. maddesi uyarınca, "cinsel taciz" için özel bir suç olmadığı için "alçakgönüllülüğü kırmak amacıyla bir kişiye saldırı veya cezai güç kullanma" suçlamasıyla suçlandı. Esma, üniversitesinin eşit derecede suçlu olduğunu düşünüyor; orada güvende olmalıydı. Zulkifili'ye göre, Ceza Kanunu kapsamında tazminat aramak zor olabilir. Pek çok dava, bir dereceye kadar ciddiyet ve yerine getirilmesi gereken belirli unsurların yanı sıra makul şüphenin ötesinde bir kanıt standardı gerekliliği nedeniyle yasal olarak suç teşkil etmeyebilir. Esma'nın davası hala derdest ama yasal süreç zedeleniyor. Talebine rağmen mahkemeye birisinin eşlik etmesine izin verilmedi ve üniversite müfettişinden lehinde tanıklık etmesi için yalvarması gerektiğini hissetti. "Gelmekten korktu. Neden bilmiyorum. Yardıma ihtiyacı olan benim. Kimsenin bana yardım etmeye çalışmadığını hissediyorum. Her şeyi kendim yapmak zorunda kaldım” dedi Esma. Daha fazla yasal seçenek Ceza mahkemeleri aracılığıyla adalet aramanın yanı sıra, 2016'dan beri hayatta kalanlar cinsel tacizcilerini parasal tazminat için hukuk mahkemelerinde dava edebiliyorlar. Ancak herkesin hukuk danışmanına parası yetmeyebilir ve süreç yıllar alabilir. Yeni yasa tasarısı, kapalı kapılar ardında tutulan, hukuk uzmanları ve cinsel tacizle ilgili konularda karara bağlanan özel bir mahkeme oluşturarak hayatta kalanlar için yasal seçenekleri genişletiyor. Özür dileme veya danışmanlık gibi parasal tazminatın yanı sıra bir dizi çözüm yolu sipariş etme yetkisine sahip olacak ve bunu 60 gün içinde yapmalıdır. Gereken kanıt standardı, olasılıklar dengesi üzerinedir - hukuk davalarına benzer şekilde - cinsel tacizcinin geçmişteki davranışları veya mağdurun deneyimleri hakkında yaptığı konuşmalar kanıt olarak sunulabilir. Suç olarak yargılanan cinsel taciz davası aynı zamanda mahkemeye de getirilebilir. Ancak mahkeme, tarafların yasal temsiline izin vermiyor ve eleştirmenler, mağdurun tacizciyle yüzleşmekten korktukları için şikayette bulunmaktan caydırabileceğini söylüyor. Yine de böyle bir mahkeme, mevcut sistem tarafından başarısızlığa uğradığını düşünen 26 yaşındaki Jun*'a yardımcı olabilir. Bu yılın başlarında, Jun'un şirketi bir konferans salonunda bir etkinlik düzenlerken, o televizyonu kapatmak için bitişikteki dar ses odasına gitti. Bunu yapmak için uzandığında, bir erkek meslektaşının arkasından geldiğini ve ona bastırdığını ve görünüşe göre bir şeye uzanırken onu yan duvara sabitlediğini söyledi. "Büyük bir göbeği var ve sırtıma yapıştığını hissedebiliyordum. Hatta kulağıma 'beni düz bir şekilde sıkıştırmak' istediğini söyledi” dedi Al Jazeera'ya kısmen Mandarin dilinde. Resmi tatillerden birkaç gün sonra işe dönen Jun, olayı müdürüne bildirdi, ancak bunun için suçlandığını hissetti. "Kısa etek giydiğim için zorbalığı kolay bir kişiliğe sahip olduğumu söyledi. Bana neden karşılık vermediğimi sordu," dedi titreyen sesiyle. "Mücadele ettim, ama o zaman da panikliyordum. Kendimi sakinleştirmem gerekiyordu." göre, yüzde 62'si işyerinde cinsel tacize uğradı. 2011 yılında İstihdam Yasası'nda yapılan bir değişiklik, bu tür şikayetleri alan bir işvereni bir iç soruşturma yürütmeye yönlendirir, ancak bunun nasıl yapılacağı işverene bırakılmıştır. Zulkifili, "Bazı kuruluşlar paneli oluşturmak için bağımsız üyeler arıyorlar, ancak böyle bir zorunluluk yok" dedi. Daha sonra, Jun resmi bir şikayette bulundu. Ses odasında gözetleme kamerası yoktu ama ana alanı gözetleyen bir kamera vardı. Ancak, görüntüler ona yardımcı olmadı. Şirketin soruşturması, cinsel tacizin gerçekleşmediği sonucuna vardı. Jun, kameranın ses odasının dışında konumlandırılmasının gerçekte ne olduğunu görmeyi zorlaştırdığını söylüyor. Ses odasındaki başka bir erkek meslektaşının olaya tanık olduğunu, ancak şaka olarak güldüğünü ve şikayetini desteklemeyeceğini söyledi. Ayrıca tacizcinin herkese kendisini baştan çıkaranın kendisi olduğunu söylediğini ve tacizcinin şirket patronunun erkek kardeşiyle arkadaş olması nedeniyle soruşturmanın haksız olduğunu söyledi. Sonunda, Jun işinden istifa etmesi için baskı altında hissetti, ancak Endüstri İlişkileri Yasası uyarınca parasal tazminat sunabilecek yapıcı işten çıkarma için harekete geçmemeye karar verdi. Davasını zayıflatacağından korkuyordu. "Parayı istemiyorum. Cezasını çekmesini ve benden içtenlikle özür dilemesini istiyorum” dedi. 'Çığlık atın ve onu uzaklaştırın' Resmi kanalları takip etmekten vazgeçen diğer kadınlar, deneyimlerini basına ve sosyal medyaya taşıdılar, ancak cinsel tacizcileri sorumlu tutmayı da zor buldular. 2020'de üniversite öğrencisi “Soleil Ching”, ne üniversitesinden ne de polisten bir karar alamayınca kendisine cinsel tacizde bulunan profesörü ihbar etmek için bir basın toplantısı düzenledi. Ayrıca ona bir hukuk davasında dava açmak için kitle fonlaması yaptı. Geçen Nisan ayında , o zamanlar 17 yaşında bir öğrenci olan Ain Husniza , okulunda sınıfının önünde tecavüz hakkında şaka yapan bir öğretmen hakkında şikayette bulunmak için TikTok'a gitti. Öğretmenin adını asla alenen söylemedi ama yine de hakaretten dava açtı. Öğretmen şimdi açtığı davada hükümetin atadığı avukatlar tarafından savunuluyor. Daha yakın zamanlarda, bir gazeteci olan Yihwen Chen, bir uzun metrajlı belgeseli çekerken yaşadığı cinsel taciz deneyimi hakkında - belgeselin dolaylı bir konusu tarafından - ve bunu bildirdiğinde patronları tarafından desteklenmediğini nasıl hissettiği hakkında meditatif bir kısa film olan The Boys Club'ı çekti. BT. Sonunda ayrılmak zorunda hissetti. Eylemciler, bazı ilerlemelere rağmen yeni tasarının bile yetersiz olduğunu söylüyor. Son kamuoyu açıklamalarında, Kadın Avukatlar Derneği (AWL) ve Kadınlara Yardım Örgütü'nü (WAO) içeren Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Ortak Eylem Grubu, değişiklik yapılması çağrısında bulundu. Aktivistler, cinsel taciz tanımının iki kişi arasındaki etkileşimlerin ötesine geçerek cinsel tacize olanak tanıyan düşmanca ortamları da içerecek şekilde genişletilmesini istediler ve kuruluşlara bu tür olayları önleme ve şikayetlerle dikkatli bir şekilde ilgilenme yükümlülüğü getirmeyi savundular. WAO kampanya başkanı Abinaya Mohan, “Birçok vaka güç dinamiklerine bağlı ve hayatta kalanlar üzerinde çok fazla geri tepme olabilir” dedi. “Yani, daha fazla mağduriyetin yasaklanması önemlidir. Şikayetçilerin özgürce konuşabilmeleri için bir koruma mekanizması bulunmalıdır.” 1.002 Malezyalıyla yaptığı bir ankete atıfta bulunarak , kadın hakları sosyal kuruluşu ENGENDER Danışmanlık'tan Betty Yeoh - aynı zamanda tasarının hazırlanmasına da yardımcı oldu - "Cinsel taciz Malezya'da kadınların yüzde 35'inin ve erkeklerin yüzde 17'sinin başına geliyor. Bu tasarı sadece kadınlara değil, bu ülkedeki her vatandaşadır” dedi. İnanmadığı için defalarca travma geçiren Jun, ortaya çıkana kadar cinsel tacize uğrayan kadınlara tavsiyelerde bulunuyor. "Çığlık at ve onu uzaklaştır. O zaman kanun önünde daha iyi bir davanız olacak.” * Hayatta kalanların kimliklerini korumak için isimler değiştirildi. KAYNAK : EL CEZİRE