AB, göç ve iltica konusunda uzun zamandır beklenen anlaşmasını açıkladı. Bir hafta öne zamanlama yatıştırmak için bir girişim gibi görünüyor öfke üzerinde yıkıcı yangın ancak öngörülebilir - - İnsan felaketi yangını 8. Görüntüler görülmemiş gösterdi Eylül'de başladığını Yunan mülteci kampı Moria. Yaklaşık 13.000 kişi, 3.000 kişiyi ağırlamak üzere tasarlanmış bir kampa tıkıldıktan sonra evsiz kaldı. Şimdi yavaş yavaş yeniden yerleştiriliyorlar. Açıkça görülüyor ki AB, göç konusunda tutarlı bir stratejiden yoksundur. Şikayetler iyi biliniyor. Yeni anlaşma, yıllardır çoğu kişinin bozuk olarak gördüğü bir sistemi anlamlı bir şekilde güncelleyerek yeni bir başlangıç vaat ediyor . 2015 “krizinden” bu yana, kronik eylemsizlik ve boğulmuş müzakereler, çözümlerin geçici olarak arandığı anlamına geliyor. Daha eski düzenlemelere göre , ülkeye giren ilk AB ülkesi göçmenlerine iddialarını karara bağlamak için birincil sorumluluk verildi. Uygulamada, popüler göç yolları, güney Avrupa devletlerinin orantısız bir sorumluluk üstlendiği anlamına geliyordu. Bu arada, yabancı düşmanlığı ve kemer sıkma akımları, özellikle Polonya, Macaristan, Çek Cumhuriyeti ve Slovakya'nın sözde Visegrád eyaletlerinde, Avrupa'nın tek tip konuşma beklentilerinin uzak göründüğü anlamına geldi. Yine de anlaşmanın mimarları son zamanlarda doğru üslubu yakaladılar ve kilit meselelerin anlaşıldığını gösteren cesaret verici sloganlar sundular. Sorumluluk ve dayanışma arasında yeni bir denge vaat ettiler. Mesaj açıktı: " Artık Morias yok ". Avrupa Komisyonu başkanı Ursula von der Leyen " insani çözüme " öncelik verdi . Göçün kaçınılmaz olduğu ve hatta toplumu zenginleştirdiği kabul edilmiştir. Öyleyse, AB bu rekabet halindeki gerilimleri nasıl aşabildi? Bence cevap çok kuvvetli. Siyasi retorik ile siyasi taahhütler arasında hâlâ bir mesafe var. Anlaşma, büyük ölçüde, insani dürtüler üzerinde siyasi fikir birliğini destekleyen eski fikirlerin devamı ile karakterize ediliyor. AB'nin evi Yeni paktın şartları altında, AB'nin göç yönetimine yaklaşımı çok daha kapsamlı. Sığınmacının anavatanını etkilemekten, AB'nin karada ve denizde dış sınırlarını güçlendirmekten, bölgenin iç kurallarını iyileştirmeye kadar göçün her yönü üzerindeki kontrolünü güçlendirir. Komisyonun başkan yardımcısı Margaritis Schinas, bunun nasıl işlediğini göstermek için üç katlı bir evin görüntüsünü çağırıyor . Stratejisinin ilk katmanı olan AB evinin ilk katı, yabancı devletlerle ortaklıklar kurmaya yöneliktir. Göçmenlerin dışarıya akışını kısıtlamak için "üçüncü ülkeler" ile işbirliği yapmak için mali ödüller veya vize tahsisleri gibi diplomatik teşvikleri kullanacaktır. Menşe bölgesindeki koşulların iyileştirilmesinin “insanları daha iyi bir yaşam için ülkelerinde tutacağı” ve insan ticaretini önlediği iddia ediliyor . Bu, Avrupa'ya ulaşan rakamları bastıracaktır. Yine de tamamen fedakarlık tarafından motive edilmemiştir. AB geçmişte de benzer anlaşmalar yapmıştır, ancak görünüşe göre ortaklarının davranışları veya nihai sonuçları konusunda endişeli değildir. Örneğin Libya'da, AB politikalarının doğrudan bir sonucu olarak binlerce kişi, acınacak koşullarda gözaltı merkezlerinde tutuluyor . Otoriterlik hayaletinin peşini bırakmayan Türkiye ile de benzer anlaşmalar imzalandı . Soğuk bir karşılama Evin ikinci katına ulaşmak için kaygan merdivenden çıkmayı başarırsa - yani AB'ye girerse - karşılama eşit derecede soğuktur. Stratejinin bu kısmı, göçmen gemilerin gelişi için denizlerin denetimine ve karada daha fazla sınır işleme merkezine daha fazla yatırım yapılmasını içeriyor. İlki, Avrupa Sınır ve Sahil Güvenlik Ajansı Frontex ile ilgilidir. Bu AB ajansı, şişirilmiş bütçesini ve en son teknolojiyi tekneleri denizde durdurarak yıkıcı bir etki için kullandı. Deniz yoluyla gelenlerin sayısının dramatik bir şekilde düşmesine yol açan acımasızca etkili bir nöbetçi. Ancak Frontex, STK'lar ve insan hakları grupları tarafından taciz edici uygulamaları mazur görmekle ve hesap verebilirlik eksikliğinden muzdarip olmakla da sık sık suçlanıyor . Neyse ki AB, yeni paktta deniz kurtarma girişimlerini suç olmaktan çıkarmak için harekete geçti ve bu da onu uluslararası hukuka uygun hale getirdi. Diğer bir kontrol ölçüsü, en uzak sınırlarda kabul merkezlerinin kullanılmasıdır. AB, prosedürlerini "düzene sokarak" iddiaları daha verimli bir şekilde araştırmayı ve aşırı kalabalıklaşmayı önlemeyi hedefliyor. Göçmenler, varışlarından itibaren beş gün içinde, vatandaşı oldukları ülkeye göre iki gruba ayrılacak. Vatandaşlarınıza nadiren sığınma hakkı verilen (başarı şansı% 20'den düşük) bir ülkeden veya AB'nin keyfi olarak "güvenli" kabul ettiği bir ülkeden geliyorsanız, geri dönüşü amaçlayan hızlı takip edilen bir prosedüre tabi olursunuz. evdesin. Diğerleri tam bir duruşmanın tadını çıkarabilir. Prosedürü hızlandırmak kulağa olumlu gelebilir, ancak bu tür kabul merkezlerinin tıpkı Moria gibi mülteci kamplarına dönüşmesi tamamen düşünülebilir. Ayrıca, bu hızlandırılmış sürecin, kişinin iddiasını dinletmek için usul güvencelerini ve olumsuz kararlara itiraz etme hakkını ortadan kaldırması muhtemeldir. Bu gibi durumlarda geri dönüş, hayatları tehlikeye atabilir. Zorunlu dayanışma Üçüncü ve son “kat” AB'nin iç kurallarını içerir. Kendine özgü "zorunlu dayanışma" fikri altında AB, göçün yüklerini blok genelinde daha eşit bir şekilde dağıtmaya çalışıyor. Ana fikir, hiçbir devletin arka planda kalamayacağıdır: eylemsizlik artık bir seçenek değildir. İki çekişme kaynağı - mültecileri kabul etmek için zorunlu kotalar ve sığınma taleplerinden hangi ülkenin sorumlu olduğunu belirleme mekanizmaları - değiştirildi. Ancak sığınma taleplerinin sorumluluğu hâlâ sığınmacıların ilk seyahat ettikleri ülkeye düşüyor. Ülkeler, mültecilerin dönüşünü kabul etmeyi veya yardım etmeyi seçebilirler. Avrupa içinde daha fazla yer değiştirme fırsatı yaratmaya yardımcı olmak için AB, ülkelere kabul ettikleri her mülteci için 10.000 € teklif edecek. Ancak devletler bu davranış tarzına karşı çıkmaya devam ederse, sınır dışı edilmelerine yardımcı olarak “dönüş sponsorluğuna” katılabilirler. Sığınmacıları kabul etmek istemeyen devletlerin mültecileri çıkarmakla suçlanması muhtemeldir. Ev metaforunu genişletmek gerekirse, bir kişi ilk iki kata bir şekilde tırmansa bile, üçüncüsü yine de savunma riskini taşıyor. Paktı okurken, sığınma kavramının insanları tehlikelerle karşı karşıya kaldıkları bir ülkeye geri göndermeme fikrine dayandığını unutmak kolaydır. Yine de, temelde, anlaşmanın her bir yönü, göçmenlerin Avrupa kıyılarına ulaşmasını önleme, caydırma ve geri gönderme girişimiyle karakterize ediliyor. AB bir çıkmaza girmiş olabilir, ancak milliyetçi duyarlılığa çok fazla zemin bırakan bir göç anlaşması imzaladı. Baştan sona kullanılan terminoloji duyguya direnir - göç diplomasisi, geliştirilmiş prosedürler, zorunlu dayanışma. İnsan seviyesinde hayal kırıklığına uğramamak zordur. Romit Bhandari Lecturer in Law, Coventry University