Uzaklara Giden Aşk! Günahlar unutulmuş kara bir gecenin kuytusundayorgun akşamlara gizlenmiş sevdalarhüzün kokuyor hasretlergizli kalmış dosyalardan çalınıyor, hayata kapak edilmiş resimlernaklen veriliyor bitişlerde ihanetin rengisuçu sabit görülmüş mahkûmun, eskimesini izlemesi bir tiyatro sahnesindebelki de af dilemesi, kaypak arzuların ardınaöğretir hayat, sevmek bazen affetmeyi becerebilmektir. Terde boğulacağı sanılan umutlar atılır yamaçlardandizginlenir bedenin arsız yerleridizginlenir kaygıların umutlara değen hasretigeceler sessiz ağlar güneşin ardındankavuşmak için yeniden saatleri kovalar yıldızlartan yerinde buluşabilmekti onlar için aşköğretir hayat, sevmek bazen kavuşmak için gitmeyi becerebilmektirHerkesin sebeplenmesi içinhoyrat düşüncelere takılabilmeliydi çeşmeiçildikçe susanmalıydı aşkabir yığın yalnızlık bulaşmalıydı ardındankaranlık her şeyi yutmalıydı /sindirilmeliydi hasretliklerdokunmanın terk edildiği yerden kazınmalıydı sevdaöğretir hayatsevmek bazen istemeden sürülmekti bilmediğin zamanlaraSabahın telaşlı bir hazırlığı vardır güneya da karanlığın yetişmesi gereken bir gecemerhabasız başlayan hayata adanır bunca saatlerkaç kez kurban edilir gül hatırlara oynak zamankaç kez ayrılır kavuşmayı beceremeyen ellergiderken aşk kendinden uzaklaraöğretir hayatsevmek bazen ulaşamamaktır sevdayaHasretlikler giydirilir zamanasığınılır yaşanılmış onca anılaragüneş yorulmaya başlar ısıtmaktan hayallerizaman duymaz yürekteki çaresizliğisonsuzluğa giden ölüm olur sevdarüzgar vurur sessizce umutlaradağınık düşler kendinden habersiznöbetçi çareler aranır kapanırken kapılar hayallereöğretir hayat, sevmek bazenyitirilse bile yaşamayı koşulsuz kabul edebilmektirBazen gökyüzüne bile ağır gelir bulutlaro yüzden dökülür gökten yüreğe damlalarbazen de derin okyanuslara dalar yüreken derinlerde erişilen huzur bulaşır gönülleresahile vurmamak için yalnız umutlar direnir denizleregelmeyi beceremeyen bir sevgili olur zamano yüzden öğretir hayatsevmek giderkengeriden gelenler için levha yerleştirebilmektir.