Bölgedeki hükümetler Rusya'ya karşı mücadelesinde Ukrayna'ya yardım etme çabalarına öncülük ederken, Doğu Avrupa'nın silah endüstrisi, Soğuk Savaş'tan bu yana görülmemiş bir hızla silah, top mermisi ve diğer askeri malzemeleri üretiyor. Müttefikler, Rusya'nın 24 Şubat'ta komşusunu işgal edip yol boyunca kendi stoklarını tüketmesinden bu yana Kiev'e silah ve askeri teçhizat sağlıyor. Kiel Institute for the World Economy izcisine göre, ABD ve İngiltere 24 Ocak ile 3 Ekim arasında Ukrayna'ya en doğrudan askeri yardımı taahhüt etti ve Polonya üçüncü, Çek Cumhuriyeti ise dokuzuncu oldu. Rusya'ya karşı hâlâ temkinli davranan bazı eski Varşova Paktı ülkeleri, Ukrayna'ya yardım etmeyi bir bölgesel güvenlik meselesi olarak görüyor. Ancak Reuters'e konuşan yaklaşık bir düzine hükümet ve şirket yetkilisi ve analist, çatışmanın bölgenin silah endüstrisi için de yeni fırsatlar sunduğunu söyledi. "Ukrayna'da devam eden savaşın gerçekleri ve birçok ülkenin savunma bütçeleri alanındaki harcamaları artırmaya yönelik gözle görülür tavrı dikkate alındığında, önümüzdeki yıllarda yeni pazarlara girme ve ihracat gelirlerini artırma şansı var." Polonyalı PGZ'nin CEO'su Sebastian Chwalek Devlete ait PGZ, zırhlı nakliye araçlarından insansız hava sistemlerine kadar silah ve mühimmat üreten 50'den fazla şirketi kontrol ediyor ve düzinelerce şirkette daha hisseye sahip. Chwalek Reuters'e verdiği demeçte, şirketin önümüzdeki on yılda 8 milyar zlotiye (1,8 milyar dolar) kadar yatırım yapmayı planladığını söyledi. Yetkili, güvenlik nedeniyle Rusya'nın müttefiki Beyaz Rusya ile sınırın daha uzağında bulunan yeni tesislerin de dahil olduğunu söyledi. Diğer üreticilerin de üretim kapasitelerini artırdıklarını ve Polonya, Slovakya ve Çek Cumhuriyeti'nden işçi, şirket ve hükümet yetkililerini işe almak için yarıştığını söylediler. Rusya'nın saldırısından hemen sonra, Kiev Batı'dan NATO standartlarında teçhizat beklerken, bazı doğu Avrupa orduları ve imalatçıları, Ukraynalıların aşina olduğu Sovyet dönemi silah ve mühimmat depolarını boşaltmaya başladı. Bu stoklar azaldıkça, silah üreticileri, tedarik akışını sürdürmek için hem eski hem de modern ekipmanların üretimini hızlandırdı. Silah akışı, Ukrayna'nın Rus güçlerini geri püskürtmesine ve toprak parçalarını geri almasına yardımcı oldu. Chwalek, 2022'de 600 ve önceki yıllarda 300 ila 350 ile karşılaştırıldığında, PGZ'nin şimdi 2023'te 1.000 taşınabilir Piorun manpad hava savunma sistemi üreteceğini söyledi - hepsi Ukrayna için değil. Ukrayna'ya topçu ve havan sistemleri, obüsler, kurşun geçirmez yelekler, hafif silahlar ve mühimmat da teslim ettiğini söyleyen şirketin, savaş öncesi 2022 gelir hedefi olan 6,74 milyar zlotiyi aşması muhtemel. Reuters'e konuşan şirketler ve yetkililer, Ukrayna'ya askeri tedarik konusunda belirli ayrıntılar vermeyi reddetti ve bazıları güvenlik ve ticari hassasiyetleri gerekçe göstererek kimliğinin açıklanmasını istemedi. TARİHİ ENDÜSTRİ Doğu Avrupa'nın silah endüstrisi, Çek Emil Skoda'nın Avusturya-Macaristan İmparatorluğu için silah üretmeye başladığı 19. Yüzyıla kadar uzanıyor. Komünizm altında, Çekoslovakya'daki, Varşova Paktı'nın en büyük ikinci silah üreticisi olan Polonya'daki ve bölgenin başka yerlerindeki dev fabrikalar, Moskova'nın dünya çapında beslediği Soğuk Savaş çatışmaları için silahlar üreterek insanları istihdamda tuttu. NATO Büyükelçisi Jakub Landovsky Reuters'e verdiği demeçte, "Çek Cumhuriyeti silah ihracatçılarının güç merkezlerinden biriydi ve kapasiteyi artırmak için gereken personele, malzeme üssüne ve üretim hatlarına sahibiz." "Ukraynalılara eski Sovyet dönemi stoklarını verdikten sonra bu, Çekler için ihtiyacımız olan şeyleri artırmaları için büyük bir şans. Bu, diğer ülkelere silah endüstrisinde güvenilir bir ortak olabileceğimizi gösterebilir." Stockholm Uluslararası Barış Araştırmaları Enstitüsü'nden araştırmacı Siemon Wezeman, 1991'de Sovyetler Birliği'nin çöküşü ve NATO'nun bölgeye genişlemesi şirketleri modernleşmeye itti, ancak "Sovyet sistemlerine uyan cephane gibi şeyleri hızla üretebiliyorlar" dedi. Yetkililer ve şirketler, Ukrayna'ya yapılan teslimatların, Batılı şirketler tarafından üretilmeyen 152 mm obüs mermileri ve 122 mm roketler gibi "Doğu" kalibreli topçu mermilerini içerdiğini söyledi. Ukrayna'nın hükümetlerden gelen bağışlar ve Kiev ile üreticiler arasındaki doğrudan ticari sözleşmeler yoluyla silah ve teçhizat edindiğini söylediler. SADECE İŞ DEĞİL Kiel Enstitüsü'nde profesör olan Christoph Trebesch, "Doğu Avrupa ülkeleri Ukrayna'yı önemli ölçüde destekliyor" dedi. "Aynı zamanda askeri üretim endüstrilerini kurmaları için bir fırsat." Çek Savunma Bakan Yardımcısı Tomas Kopecny Reuters'e verdiği demeçte, Ukrayna'nın Çek şirketlerinden yaklaşık %95'i ticari teslimat olmak üzere yaklaşık 50 milyar kron (2,1 milyar dolar) silah ve teçhizat aldığını söyledi. Bakan, sektördeki birçok şirketin iş ve kapasite eklemesiyle bu yıl Çek silah ihracatının 1989'dan bu yana en yüksek seviyeye ulaşacağını söyledi. Kopecny, "Çek savunma endüstrisi için, Ukrayna'daki çatışma ve sağladığı yardım, son 30 yılda görmediğimiz bir destek" dedi. Çek STV Group'un CEO'su David Hac, Reuters'e küçük kalibreli mühimmat için yeni üretim hatları ekleme planlarını özetledi ve büyük kalibreli kapasitesini genişletmeyi düşündüğünü söyledi. Dar bir işgücü piyasasında şirket, yavaşlayan bir otomobil endüstrisinden işçileri kaçırmaya çalışıyor dedi. Savunma satışları, Excalibur Army, Tatra Trucks ve Tatra Defence gibi şirketlere sahip olan Czechoslovak Group'un ilk yarı gelirlerini bir yıl öncesine göre neredeyse ikiye katlayarak 13,8 milyar krona çıkarmasına yardımcı oldu. Sözcü Andrej Cirtek Reuters'e verdiği demeçte, şirketin hem 155 mm NATO hem de 152 mm Doğu kalibreli mermi üretimini artırdığını ve piyade savaş araçları ile Sovyet dönemi T-72 tanklarını yenilediğini söyledi. Ukrayna'ya tedarik sağlamanın iyi bir işten daha fazlası olduğunu söyledi. Cirtek, "Rus saldırganlığının başlamasından sonra Ukrayna ordusuna yönelik sevkiyatlarımız çoğaldı" dedi. "Çek nüfusunun çoğunluğu, 1990'dan önce ülkemizin Rus işgali zamanlarını hala hatırlıyor ve Rus birliklerinin sınırlarımıza daha yakın olmasını istemiyoruz."